Zelfs de beste van ons opvoeders zullen moeten toegeven dan je ergens gefaald hebt bij de opsommingen van deze lijst. Maar wellicht kun je ergens jezelf nog verbeteren en niet alleen je tekortkomingen eruit halen. Alle vormen van relaties kosten tijd en energie. Maar de manier van communiceren met je puberkinderen kan echt een heel groot verschil maken. De grootste problemen kunnen opgelost worden als je een goede band hebt. Maar de kleinste problemen kunnen in een grote ramp veranderen als jullie altijd onder spanning met elkaar praten.
1. Niet Luisteren
Eén welgemeend advies! Tegen de tijd dat je kind 13 of 14 jaar is hebben ze al jullie adviezen al een keer de revue horen passeren. Wat nu je taak is ‘ is je mond houden en luisteren’. Wellicht krijg je nu een lichte nekkramp en denk je wat een raar advies… Ik heb mijn kinderen nog zoveel te leren, en ik wil dat met ze delen. Hoe moet ik ze nu voorbereiden op de toekomst? Maar dat is ook meteen het punt. Het is hun toekomst en alles veranderd. Het is niet meer zo dat wij de wereld kennen van onze pubers. Ons verleden is niet meer van toepassing op alles wat zij nog gaan tegenkomen. En weet je wat er gebeurd als je luistert, maar dan ook echt luistert naar hun verhalen en de tijd er voor neemt. Je kinderen komen uiteindelijk naar je toe om advies te vragen.
2. Kritiek
Geef niet teveel kritiek op dingen die ze doen of juist niet doen. Soms is het ook een opvoedkundig kwaad. Van ouder naar kind is het noodzakelijk om nu en dan te corrigeren. Het is jouw taak je kinderen te leren dat ze hun haar moeten kammen, het vuil naar buiten mogen zetten, een klusje in huis kunnen doen en huiswerk moeten doen etc. Kritiek kun je geven maar probeer het enigszins vriendelijk en niet te veel te doen. Niemand kan een emmer met afkeuring aan die over zijn hoofd word omgekieperd, zeker geen tieners. Ze worden al de hele dag door leraren en leeftijdsgenoten bekritiseerd. Thuis zou dan een omgeving moeten zijn waar acceptatie en liefde de hoofdmoot zijn.
3. Vragenvuur
Tieners continu vragen wat ze gaan doen, wat ze gedaan hebben, en met wie ze waren. Als je dan moet luisteren, waar moet je dan naar luisteren als je ze geen vragen stelt… klinkt tegenstrijdig met het eerste advies. Maar er is een verschil tussen vragen en luisteren. Je hebt er zelf waarschijnlijk een hekel aan als er een stortvloed van vragen op je word afgevuurd en er niet naar je antwoord word geluisterd. Tuurlijk, stel twee vragen en luister naar het antwoord. Ook als er stiltes vallen is het prettig om even te wachten.
4. Zet ze niet publiekelijk voor schut
Als er iets erg is dan is het kinderen afzeiken waar mensen bij zijn, op social media gebeurt het, maar ook op sociale momenten. Het lijkt wel of de kinderen de schuld zijn van de ellende die ouders overkomen is. Heel vaak komt het voor dat het kind er gewoon naast staat en getuige is van deze publiekelijke vernedering. Hoe erg moet dat wel niet zijn? Als ouders kinderen behandelen alsof ze mislukt zijn dan is de kans groot dat je weinig van ze kan verwachten en ze uiteindelijk afstand nemen. Het is niet leuk als kinderen zeggen dat hun huis alleen de plek is om te slapen.
5.Vergelijken van gedrag
“Tieners zijn allemaal gek/egoïstisch/onverantwoordelijk en lui.” Maar toch is het geaccepteerd om ze te kleineren.. Er gaat dus een heleboel in dat brein om en de meeste pubers proberen zich dan ook staande te houden in deze gecompliceerde wereld. Pubers stoppen heel veel tijd in school, sport, computers, huiswerk en wellicht dingen die ze thuis voor je moeten doen. Zoals een boodschap, een afwasmachine of op een kleiner broertje of zusje passen. Geef ze soms wat ruimte en vergeef het ze als ze iets ‘vergeten’.
6. Het verkeerde gevecht
Stereotype gevecht dat groente opgegeten moet worden voordat ze van tafel gaan. Is het waard dat dat de sfeer aan tafel verziekt is? Je moet jezelf afvragen wat belangrijker is. Pubers hebben andere grotere issues, hun keuze van groente is niet belangrijk. En de meeste ruzies zijn niet belangrijk. Als kinderen de vrijheid krijgen om op veel fronten zelf de keuzes te maken dan zullen ze eerder bij je terecht komen voor advies en gaan ze eerder luisteren naar jou mening over echt belangrijke zaken. Maak niet teveel regels, begeleid waar nodig en laat dingen soms wat vaker gaan zoals ze gaan. Uiteindelijk worden ze volwassen en kennen ze het belang van groente eten…
7. Directe reactie
Te vaak denken we dat als je een puber iets vraagt dat ze direct opspringen en het voor je doen. Nee dus, zelf laat je ook niet alles uit je handen vallen als de hond uit moet of het gras gemaaid. Je maakt even af wat je aan het doen bent, denkt na waar je schoenen liggen en dan is er actie.
8. Wantrouwen
Vertrouw je kinderen! Als je ze opvoed met een basis waarin je strakke regels hanteert, wantrouwen en achterdocht duidelijk voelbaar zijn dan krijg je wat je verwachtingen zijn van je kinderen. Ja, je moet opletten dat je kinderen niet depressief worden, met drugs gaan experimenteren of teveel drinken. Als je het slechtste verwacht, sta dan niet raar te kijken als je ergste nachtmerrie realiteit word. Pubers kunnen aangetrokken zijn in door onze ogen gevaarlijk dingen, maar openheid en de nieuwsgierigheid bespreken is altijd beter dan ze er compleet onwetend over te laten. Bescherming is goed maar niet in extreme maten.
9. Geen spijt betuigen
Als ouder zijnde kun je ook je excuses aanbieden als je het bij het foute eind hebt. Het doet niets af aan status of trots. Op momenten dat je tegen je kinderen staat te schreeuwen plaats je nog een steen in de muur die ze uiteindelijk om zich heen bouwen. Spijt betuigen kan de muur weer afbreken, maar op het moment dat je dit niet doet dan kan die muur wel eens een serieus probleem worden tussen jouw en je puber. We hebben allemaal wel eens een zwak moment, en staan we onderaan de trap onze frustraties weg te schreeuwen, maar je excuses aanbieden is een goede manier om aan te geven dat je fout bent en ook maar een mens. Ze zullen zelf ook eerder hun excuses aanbieden als ze het mis hebben.
11. Zeuren over hoe ze eruit zien
Pubers zijn gevoelig, zeker over hoe ze eruit zien. Help ze eraan te herinneren dat ze moeten douchen, haren kammen en deodorant moeten gebruiken. Het is echt nodig! Ze lijken groot maar ze ‘denken’ er niet aan. Maar zeg vooral niet dat ze stinken. Maak een afspraak over de dag dat ze moeten douchen, de was moeten inleveren etc. Maar maak het niet persoonlijk. Iedereen wast zich in huis je puber dus ook. Zorg wel voor deodorant, acne crème en een inlegkruisje. Of vraag wat ze nodig denken te hebben voor hun persoonlijke hygiëne.
12. Vergelijken
Dit doen we allemaal wel eens. Zelfs bij de jongste kinderen. Maar neem dit advies toch maar mee in de lijst van ‘zien te voorkomen’. Wij willen door onze man ook niet worden vergelijken met een andere vrouw, toch?
Heb je dit allemaal gelezen, dan weten we in ieder geval dat je van je kinderen houdt en je bereid bent om een zo gelukkig mogelijk gezin te vormen. Het gaat uiteindelijk om je gevoel en intuïtie en daar kunnen geen honderd opvoedboeken tegen op. Het enige wat je hoeft te onthouden is dat pubers, lerende zijn. Geduld en humor tijdens deze periode is eigenlijk wat je nodig hebt.
