Door: Siets
Helaas is het bekend dat 1 op de drie stellen uit elkaar gaan en dat er kleine kinderen bij betrokken zijn. Vaak zijn zij ook de reden waarom ze het als stel niet meer ’trekken’. Ik zelf ben ervaringsdeskundige en zag mijn eerste huwelijk mislukken. Ouderschapsstress, te weinig intimiteit, slechte communicatie, geen moeite doen voor relatie.
Veel van deze factoren kunnen komen door de kinderen. Het geeft veel stress dat is een feit. Intimiteit? Alleen als je elkaar per ongeluk aanraakt terwijl je een kind overneemt of elkaar tegenkomt in de keuken tussen de pannen en het opwarmen van het flesje…. Communiceren moet je opnieuw leren, het is echt anders als je een gesprek hebt met een kind aan je been die de aandacht probeert te krijgen door 10 keer hetzelfde te zeggen. Dat vergt oefening en geduld.
Applaus voor alle gezinnen die onderstaande tips als vanzelf sprekend zien. Echt hulde!! Voor degene die het wiel nu willen uitvinden; hierbij de tips.
- Samen actief opvoeden, daar ligt eigenlijk al het grootste gevaar. Is dit al een probleem en hebben jullie echt een verschillende mening dan moet je serieus gaan communiceren of met elkaar of met een externe partij erbij.
- Klinkt raar, maar mannen hebben complimenten nodig als ze een luieremmer leeggooien. Iets wat voor de één logisch is voor de ander iets waar nooit over nagedacht is. Het is andersom ook erg prettig als je man ziet wat je allemaal voor elkaar krijgt. Zeg het elkaar!
- Verplicht zoenen!! Dat is eigenlijk de leukste. Voor het slapen gaan, als je thuiskomt, als je weggaat. Heel simpel maar je vervreemdt van elkaar als je dit niet meer doet.
- Praat over je gevoel, negatief maar ook positieve emoties aan elkaar laten weten. Waar wordt je blij van en wat vind je vervelend. Ga niet je partner beschuldigen, vertel je behoeftes en zorg ervoor dat het niet zover komt dat het escaleert! “Ik zou het fijn vinden als je me iets meer helpt” is altijd beter dan “jij doet nooit wat”.
- We hebben allemaal behoefte aan tijd voor onszelf. Niet het gevalletje elk weekend gaan vissen in plaats van samen dingen ondernemen. Maar wel van elkaar accepteren dat het heerlijk is even je ‘eigen’ ding te doen. Zonder negatief commentaar of aanpraten van schuldgevoel.
Kinderen krijgen is voor de meeste van ons een blijk van liefde aan elkaar en de bevestiging dat je samen de wereld aankunt. Het idee is dat we ze ‘samen’ willen zien opgroeien, dat is het grote plan, toch? Helaas zijn er soms externe factoren die roet in het eten gooien. Maar de interne factoren (jullie als team samen) zijn nog een soort van te ‘redden’. De beloning die je krijgt is groots als je energie in je relatie stopt en het uiteindelijk een positieve uitwerking heeft.
Heb jij nog leerzame tips voor de vechters onder ons?
You might also like
