Kirsty (36) heeft samen met haar Meneer Liefde (Antal) een dochtertje Sammie Ziggy (20 maanden) ( and a new monster to come !! ). Naast haar eigen Label ‘Urban Nomads by Kirsty Nagel‘ heeft ze sinds februari 2013 haar eigen pilot store geopend in Rotterdam. Elke week zal zij een kijkje geven in het leven van haar en haar mini monster.
Pfoeeeeeeeeeeee…..we zijn er weer!!! And it’s damn good to be back! Wat een weken…wat een gedoe….wat een ….. nou ja – lees maar…
Ik ga niet alles uitgebreid vertellen hoor. T’is geen klaag maar raak show. Maar even kort om een beeld te geven dan… Ook omdat het waarschijnlijk heel herkenbaar is… Ookal had ik soms het idee dat alleen ik echt zo ontzettend zielig was en dat nieeeeeemand anders dit zo had… Yeah right – maar goed – toen was ik ook even best een beetje zielig ;P
Laatste update was dat mijn vader uit het ziekenhuis was. En nu – nu is het alsof er nooit wat gebeurd is. Da’s super natuurlijk, maar de nasleep was best even te voelen. De spanning moest er toch uit…. Even een dag niet werken….even een dag janken en zielig zijn….even een dag Antal mensen af laten bellen…even een dag er niet zijn….even niets…
Ennnnnn door ! Geen tijd om langer zielig te zijn want Antal ging voor 8 dagen naar Boston. Een week en een dag ( ja – ook die dag telt mee in dit soort situaties) alleenstaande moeder….maar erger nog….soort van single… Uhuh…….Dag papa…..Dag Liefde….we appen…we skypen….Pffffffff
Meanwhile werd het steeds moeilijker om Sammie naar de creche te brengen…. Huilen als we in de buurt kwamen. En dan niet krijsen, maar echt heel zielig huilen….. ‘ Neee mama…..Sammie bij mama….Sammie huis…..Neee mama…’ Vastklampend als een aapje….En dat je dan na een uur belt en hoort dat ze toch steeds blijft huilen….. Deze moeder heeft er geen goed gevoel meer bij sinds Sammies vaste leidster weg is…. het voelt koud en onpersoonlijk…..Ik kan m’n kind toch niet steeds zo achter laten?…. De spagaat wordt steeds groter en gaat steeds meer pijn doen….. Wat is wijsheid?…..
Kben d’r klaar mee…. T’is genoeg geweest… Ik ga m’n kind halen…We zien wel hoe we het oplossen…..
Ik loop de groep in…Sammie ziet me….het verdriet bij haar is enorm…..M’n baby klappert uit elkaar als ze me vastpakt….Ik slik….dit doen we niet meer….Deze beslissing is juist….Ik neem haar mee….Ze is van mij….Ze hoort bij mij…..Het is goed zo…. DOEIIIIIII!!!!!
Nu alleen nog de Kermis voor ons huis zien te negeren – de Oranjefeesten op het plein – zodat we kunnen slapen. Morgen Koningsdag…
En Oranje it is! Oranje boven…en onder….en overal….. In stukjes….brokjes…..in golven komt het er uit….. Sammie is ziek….en niet een beetje…. En ik ben alleen….en alles maar dan ook alles zit onder…..T’is laat en ik weet het echt niet….Bellen. Oma komt. We wassen ….We maken handdoek bedjes…. We slapen als drie generaties bij elkaar…We waken….. En Sammie spuugt…..En nog een keer….En nog een keer….En…… Ik begin te hoesten….M’n hoofd doet zo’n pijn…… Ademhalen wordt steeds pijnlijker….. We zijn ziek…..En goed ook.
Sammie heeft een variant van het Noro-virsus en in zit weer tegen een longontsteking aan… Pfffffffffff…..
En dan horen we een sleutel in het slot! Ik spring op van de bank – serieus , alsof ik Sinterklaas binnen hoor komen met een zak cadeautjes en ik 5 jaar ben – zo blij ben ik …..Meneer Liefde is thuis!!!!!!! We made it!!!!
En langzaamaan begint Sammie om chips te vragen ( tuurlijk mag jij chips als ontbijt klein iel poppetje….als er maar wat ik komt en blijft ! ) Ik merk dat ik een nacht niet als een blaffend zeehondmens heb doorgebracht …. Dingen beginnen weer normaal te gaan.
Back at work. Feels good. De Mode Marche komt er aan. Er komen Instagram bloggers langs in de winkel. Kindersjaaltjes blijken zeer gewild… Ik werk … Sammie speelt …Antal komt weer gewoon thuis ’s avonds … We’re back!!!
Tijd om weer vooruit te kijken. Om ons te richten op de komst van het tweede mini-monster….
En dus vieren we Moederdag. Dubbel! Met mooie plakwerken ( thanx oma – anders hadden we die zonder creche nu niet gehad ) – ontbijtje op bed – cadeautjes en heeeeeeeeel veel knuffels en niks doen.
Life’s good…. Let’s focus…. Be happy….Enjoy….. T’is even genoeg geweest…
We’re back ! And here to stay!
Till next week! X Kirsty