Kirsty (37) heeft samen met haar Meneer Liefde (Antal) een dochtertje Sammie Ziggy (20 maanden) ( and a new monster to come !! ). Naast haar eigen Label ‘Urban Nomads by Kirsty Nagel‘ heeft ze sinds februari 2013 haar eigen pilot store geopend in Rotterdam. Elke week zal zij een kijkje geven in het leven van haar en haar mini monster.
Time flies when you’re having…..uhhhh….een roerige tijd…laten we het daar maar op houden …
It was definitely time to turn the page… En zo opende ik drie weken geleden voor de laatste keer de deur van mijn shop aan de Zwaanshals…. Nog een dagje de shop draaien. Met bubbels – vrienden – vaste klanten en super aanbiedingen van alle top ontwerpers. Wat een super dag was het. En toen was het goed. Goed om de deur dicht te doen – de ( alcoholvrije …ja…nog heel even…en dan is het tijd voor the real deal) bubbels aan mijn mond te zetten en de sleutel om te draaien… Tot over vier maanden! Ik ga broeden – kind op de wereld zetten en me suf genieten!
Dacht ik… Mijn lichaam dacht daar alleen iets anders over. Waar ik met Sammie in mijn buik door kon werken tot de laatste dag voor de bevalling en met La Lot op mijn heup over het strand kon rennen zonder een greintje pijn…zo anders is het nu… De koffie staat nog net niet voor me klaar met speciaal voor mij gehaalde sojamelk en een zoetje, maar het scheelt niet veel , zo vaak ben ik in het ziekenhuis te vinden…. Deze zwangerschap is anders. Tgaat niet van een leien dakje zoals bij Sammie…. Hoeft ook niet, maar soms is het slikken… Sammie moet vaak worden opgevangen…Ik moet vaak met spoed naar het ziekenhuis…Hulp is van alle kanten nodig…. Ennuh…ik ben niet zo van de hulp. Sammie lijkt op mij – zelluf doen!
Maar het enige wat ik nu zelluf moet doen is een kind uitbroeden… Rust….Geen stress….En focus op de baby…
En dan wordt er wel heeeeeeele fijne hulp aangeboden… We gaan naar Zeeland met zijn allen! Rust – geen stress – zon – zee – zand – familie ! My family is the best! Ik zit – zwem – zon en geniet me suf! En die kleine in mijn buik maakt koprollen in het water en duikt volgens mij van de hoogste plank…
So what else do you do when you’re not allowed to do anything… Dan gaat men aardbeien plukken… en bloemen knippen…en taart eten…en verse appelsap drinken…en….genieten…. Wauw…het begint te lukken!!! Het genieten is er ook bij!!! Sammie plukt…eet aardbeien…roept alleenmaar ; ‘ Kijk mama – Maya de Bijja ‘ ! …speelt in de zandbak …rijdt op een tractor en ik….voel voeten aan de rechterkant mijn buik uit komen en fantaseer over twee mini-aardbeien-etende-monsters….
Ziekenhuisbezoeken gaan door… Echt super gaat het nog niet… Maar we zijn er bijna… Nog maar een paar weekjes… Het aftellen is begonnen.. Laten ze het maar goed in de gaten houden…Dan maar heel vaak naar het ziekenhuis. I don’t care! Zie ik tenminste ook lekker vaak mijn ieniemienie-monster op een scherm ( he – aangezien het toch voetbaltijd is mag ik er ook wel even deze uitspraak tegenaan gooien ; ‘Ieder nadeel heb z’n voordeel’ En zo ist! )
En zo vieren we voor de laatste keer vaderdag met zijn drietjes… It’s almost time to turn the page….
Till next time XX Kirsty