Bruna (28 jaar), woont in Rotterdam, is al 13 jaar samen met David en inmiddels zijn ze getrouwd. Samen hebben zij een zoontje van 1 jaar, Ami. Hij was al eigenwijs toen hij nog in de buik zat en besloot na 35 weken dat het wel tijd was om de wereld te verkennen. 1 jaar later is hij nog steeds eigenwijs en ook nog koppig, maar ook heel vrolijk, sociaal en lief. Bruna werkt fulltime als journalist op de videoafdeling van het ANP, probeert 3 tot 4x in de week te sporten, doet graag leuke dingen met vrienden en dan hebben man en kind natuurlijk ook nog aandacht nodig.
Ik had mezelf zo voorgenomen om alleen in uitzonderlijke gevallen Ami in ons bed toe te laten. Maar ik moet bekennen dat ik dat voornemen in de praktijk al snel heb laten varen. Ami moest na zijn geboorte tweeënhalve week in het ziekenhuis blijven. Toen hij thuiskwam waren we zo blij dat we hem eigenlijk niet meer wilden loslaten. Het gebeurde zo vaak dat we met Ami op de bank of in bed in slaap vielen. En nu anderhalf jaar later gebeurt dat nog steeds. ’s Ochtends vroeg leggen we hem vaak nog even tussen ons in, want het is gezellig en hij slaapt dan ook wat langer door. Als wij hem ’s avonds in zijn eigen bed leggen wordt hij meestal of heel druk of hij gaat huilen. Het duurt dan lang voor hij in slaapt valt. Als een van ons even naast hem gaat liggen valt hij binnen vijf minuten in slaap, dus ja, dat is toch makkelijker. Zodra Ami in slaap is gevallen leggen we hem in zijn eigen bed en slaapt hij gewoon goed door. Maar er zijn ook dagen dat hij wel makkelijk in slaap valt in zijn eigen bed. De meningen over slapen met je kind in bed zijn verdeeld. Er zijn ouders die er principieel tegen zijn en er zijn ouders die elke nacht met hun kind in bed slapen.
Ik vind het nu geen probleem dat Ami af en toe bij ons ligt. Dat komt ook doordat we maar een slaapkamer hebben en Ami dus noodgedwongen bij ons op de kamer slaapt. De stap om hem dan even te pakken als hij onrustig is, is dan een stuk kleiner. Aan het eind van het jaar krijgen we de sleutels van ons nieuwe huis en krijgt Ami eindelijk zijn eigen kamer. David en ik hebben afgesproken dat hij dan wel moet leren om in zijn eigen bed te slapen en dat we hem dan niet meer zo makkelijk tussen ons in gaan leggen. Als het zover is zal ik jullie vertellen hoe dat verloopt. Nu geniet ik nog even van die rustige momenten met Ami, want het enige moment dat ik uitgebreid met hem kan knuffelen is als hij slaapt. Als hij wakker is moet hij (meestal) niets weten van kusjes en knuffels.
De vele slaapmomenten van Ami.
De afgelopen weken heeft Ami natuurlijk weer veel gespeeld, zijn we naar de Dag van de Romantische Muziek gegaan in Rotterdam, leerde Ami dj’en van papa, had ik een leuk feestje van mijn oom en tante, huilde Ami omdat opa naar zijn werk ging, kreeg hij weer een cadeautje van oma en had ik een interview met coureur Max Verstappen.