Tot een maand of twee geleden was het makkelijk en gezellig om boodschappen te doen samen met Olivia. Tegenwoordig als ik Olivia mee neem, dan moet ik voor een heel klein boodschapje minimaal een uur uit trekken (wanneer ze niet in een buggy zit). Mevrouw wil namelijk zelf lopen en het liefst met een eigen mandje. Het mandje is onderhand zo groot als Olivia zelf dus dat gaat lekker soepel. Bij ieder schap stopt ze even om ‘alles’ wat ze ziet in haar mandje of in de kinderwagen te stoppen. Het is al een keer gebeurd dat ik thuis kwam met een kinderwagen vol tomaten…. oeps!!! Dus hoppa weer terug naar de supermarkt 😉 .
Wanneer Olivia haar zin niet krijgt dan kan het gebeuren dat er een gillend kind op de grond ligt in de supermarkt. Gelukkig hebben we dit pas 2x mee gemaakt! Voordat ik kinderen had, had ik hier natuurlijk wel een mening over, maar helaas ben ik ook een van de vele die deze fase mee mag maken. Daarom probeer ik de snoep, koek en chips rij te vermijden.
Boodschappen doe ik liever alleen op het moment… Hopelijk is deze fase ook weer snel voorbij!
Hoe ervaar jij boodschappen doen met een peuter? En waar loop jij nog meer tegen aan?