HET BEVALLINGSVERHAAL VAN TAMARA

Door Tamara:

14-06-2016 was ik uitgerekend. Mijn hele zwangerschap is vlekkenloos verlopen. Niet ziek, geen sterkere reuk, geen zin in andere/aparte dingen. Het is dat ik een dikke buik had en leven in mijn buik voelde, anders zou ik nooit zeggen dat ik zwanger was.
Mijn uitgerekende datum kwam dichterbij, maar er gebeurde nog niks. Vrijdag 10-06-2016 hadden mijn vriend en ik nog een bruiloft. Hier zijn we ‘savonds ook naar toe gegaan en het was een super feest. Wel alles voor de zekerheid meegenomen, voor het geval dat er iets mocht gebeuren. (Het feest was een uur rijden) Zondag 12-06-2016 hadden wij nog een kraamfeest van vrienden van ons. Ik voelde me die dag anders maar kon niet verklaren hoe of wat.

De nacht van zondag op maandag werd ik soms wakker met wat pijn in mijn rug, het kwam en ging. Niet met regelmaat. Dus het zal wel, dacht ik. Maandag 13-06-2016 nog naar het ziekenhuis geweest omdat ik mijn dochter heel lang niet meer gevoelt had en ze was altijd heel erg druk. Gelukkig was alles goed en kon ik weer naar huis. Je kon zien dat er activiteit was op de ctg, maar ze konden niet zeggen of het weeën of harde buiken waren.
Dinsdag 14-06-2016 werd ik om 05:55 wakker met nog steeds rug pijn wat kwam en ging, maar nu wel met meer regelmaat. Ik ben op gegeven moment naar beneden gegaan en gaan timen toen het op ging vallen dat er mee regelmaat in zat. Mijn vriend heb ik lekker laten slapen. Ondertussen moest ik heel vaak naar de toilet. Na de zoveelste keer weer op de wc gaan zitten, maar nu voelde het of dat mijn vliezen waren gebroken. En het bleef maar komen, gelukkig had een vriendin vertelt dat het vruchtwater bleef lopen anders zat ik nog lang op de wc. Ik de verloskundige gebeld en die kwam eraan. Ik moest het vruchtwater opvangen om te kijken of het helder was of niet.

Ondertussen was het ongeveer 09:00. Mijn vriend uit bed gehaald en gezegd dat de verloskundig er over een uurtje er was. Mijn vriend wist natuurlijk niet wat er gaande was dus die was er even niet helemaal bij. Ondertussen werden mijn rugweeën heftiger. Toen de verloskundige er was zagen we helaas dat mijn dochter in het vruchtwater gepoept had. Ik naar boven met de verloskundig om te kijken hoe ver ik was. Ik had 3 cm ontsluiting. Thuis heeft ze mijn vliezen goed gebroken en toen begon de heftige weeënstorm. Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen, werd de weeënstorm alleen maar heftiger. Mijn moeder was gelukkig ondertussen gearriveerd in het ziekenhuis. Doordat de weeënstorm bleef dacht mijn verloskundige dat ik snel op 10 cm zou zitten. Helaas dit was niet het geval. Ik had nog maar 4 cm. Ik wilde eerste instantie geen ruggenprik, maar in overleg met de verloskundige toch de beslissing genomen om een ruggenprik te pakken. Lang leve de ruggenprik!

Zo kon ik op adem komen en nog wat kracht over houden voor het “echte” werk. Helaas ging het wat minder met mijn dochter, die had ondertussen nog wat bloedonderzoeken gehad. Ze was te rustig en haar hartslag daalde. Ook kreeg ik ondertussen nog koorts. Om 16:30 had ik 9 cm ontsluiting. Mijn vriend heeft toen snel mijn moeder gebeld dat ze weer naar het ziekenhuis moest komen. Ik wilde haar er graag bij hebben. Om 19:00 nog geen 10 cm ontsluiting. Weeënopwekkers had ik gehad en de ruggenprik werd stil gezet. Als er geen verandering was na 30 min. dan zou het een keizersnede worden. Zodra de ruggenprik uit ging kwam de weeënstorm weer terug. Ik trok het niet meer en vroeg aan mijn vriend om te bellen. Ook kreeg ik maar geen persdrang. Net op het laatste moment voordat de gynaecoloog binnen kwam begon ik lichte persdrang te krijgen. Na bijna 2 uur persen is Nola van Nuland om 21:28 geboren.Gelukkig was alles goed met haar en konden we na 2 nachten in het ziekenhuis naar huis en daar verder van Nola genieten. Ik heb een fantastisch team om me heen gehad verloskundige, gynaecoloog, assistent etc.

Wil jij je bevallingsverhaal een keer op papier zetten en delen op MamaGlossy?! Stuur een mail naar: info@mamaglossy.nl

20160617_110212