Het is maandagmorgen. Ik heb de kindjes net naar het kinderdagverblijf gebracht en voor mijn gevoel heb ik er al een hele dag opzitten. Het was een dra-ma-ti-sche nacht. Niet baby Pom maar haar broer Tuur was de hele nacht aan het spoken. Over het algemeen hebben wij niets te klagen wat slapen betreft, we zijn gezegend met uitslapers! Toch zijn er van die nachten… Ongeveer één keer in de week gaat het mis en is Tuur helemaal van slag. Hij wordt rond middernacht hysterisch wakker en kan daarna de slaap niet meer vatten. Vaak is dit de nacht van zondag op maandag. Ik probeer uit te vogelen hoe dit toch kan, maar ben er nog niet achter. Zou hij aanvoelen dat de (werk)week weer begint en dat hij naar het kinderdagverblijf gaat? Misschien zijn het alle veranderingen bij elkaar: een zusje krijgen, slapen in een peuterbed, plassen op het potje en het nieuwe kinderdagverblijf. Dat zijn ook wel veel nieuwe dingen tegelijk. Of zou het dromen en “verwerken” zijn van alles wat er in het weekend gebeurt en hebben we (te) veel leuke dingen gedaan? Ik neem je mee naar ons weekend.
Dat begint op vrijdagmiddag. Mijn man Polle zorgt er altijd voor dat hij op tijd stopt met werken. We proosten met een hapje en een drankje, samen met de kindjes. Door de drukte doordeweeks betekent het weekend voor ons: tijd voor elkaar, telefoons weg en genieten. Er zijn én beleven! Zaterdagmorgen wandelen we naar het dorp voor ons vaste rondje. We lopen langs de bakker, de slager en doen de boodschappen voor de komende week. Daarna gaan we naar huis en leggen de kindjes in bed voor het middagslaapje. Normaal gesproken proberen we daarna nog iets leuks te doen maar dit keer regent het pijpenstelen dus blijven we lekker thuis. Tuur heeft nieuwe stiften en gaat kleuren. ’s Avonds eten we met elkaar en brengen we samen de kindjes naar bed. Daarna heeft Polle afgesproken met een goede vriend en komen mijn vriendinnen bij mij borrelen. Zondagmorgen betekent: uitgebreid ontbijten! In Pyama met warme broodjes, verse jus én gekookte eitjes. De gordijnen blijven dicht totdat we allemaal gedoucht en aangekleed zijn. De muziek gaat aan en we zingen, dansen, spelen, knuffelen of stoeien met de kindjes. Even lekker lachen en gek doen. Tuur geniet zichtbaar van deze momenten!
Na het middagslaapje wandelen we naar de vijver om de eendjes te voeren. Pom zit lekker warm bij Polle in de draagzak en Tuur gaat mee in de kinderwagen. De Stokke ® Scoot™, wat een handig ding! Door de vergrendelbare zwenkwielen is de wagen soepel in gebruik. De verstelbare duwbeugel kan erg hoog en dat is in ons geval wel lekker omdat we allebei lang zijn. De wagen is compact op te vouwen dus ideaal als je een auto hebt met kleine achterbak. Voorheen was de Scoot™ alleen te gebruiken voor kinderen vanaf 6 maanden en diende meer als buggy. Sinds kort heeft Stokke ® Scoot™ een mooie wieg ontwikkeld en een speciale baby-inleg voor in het zitje daardoor is de wagen nu ook te gebruiken vanaf de geboorte. Super handig ook als ik alleen met Pom ga wandelen. In de buggystand is het zitgedeelte naar achter te klappen waardoor je kind lekker een dutje kan doen tijdens een lange wandeling. Nadat we bij de eendjes zijn geweest lopen we door naar het dorp, de wagen is ook ideaal voor een rondje door de stad. In Baarn zit een super gezellige ijssalon, de Smaecken van Hamelink. Hier kun je in de zomer elke dag en avond terecht voor heerlijk ambachtelijk (suikervrij)ijs. Als het ijsje op is gaan we naar huis. Tuur vindt het heerlijk in de wagen. Hij kan steeds beter praten en kletst over alles wat we onderweg tegenkomen. Elke zondag maken we verse soep. Dit keer is het kippensoep met stokbrood. Daarna gaan we allemaal lekker vroeg naar boven. Kindjes naar bed, wij nog even netflixen en dan slapen.
Klik hier voor meer informatie over de Stokke ® Scoot™
Klik hier voor meer informatie over de Stokke ® Scoot™
You might also like
