Vorig weekend gingen wij gezellig met z’n viertjes naar een bungalowparkje in Limburg. Direct na school schoten we de bepakte auto in en reden zo’n 2,5 uur-flinke files- naar ons weekend verblijf. We hadden er zin in. De auto zat vol met Sintzooi en de achterbak hing nog net niet op het asfalt. De eerste Sint chocolades snoepten we al in de auto op. De file in de regen en de velen verlichte lantaarnpalen en auto’s hadden iets gezelligs. We gingen wat leuks doen met z’n vieren en iedereen had er zin in en enorm behoefte aan. De muziek stond hard aan en alle evergreens -Spotify afspeellijst, zelfs de kids vinden deze hits geweldig- en de Piet Pablo hits vlogen ons om de oren. Na 2,5 uur reden het donkere bungalowpark op. Tegenwoordig krijg je een keycard thuis gestuurd en hoef je niet meer tussen de blèrende kinders bij de te krappe receptie te wachten. We konden dus zo naar ons huisje rijden. Het is altijd spannend waar het huisje staat en eigenlijk zie je dit de volgende ochtend pas goed wanneer je de gordijnen opent en de dennenbomen en de vennen je toelachen. We hadden een gezellig hoekhuisje -yes 1 buur minder-, met 3 kamers en een heerlijke openhaard. De kinderen renden het huisje in en mochten kiezen tussen de twee kamers. “willen jullie samen in de grote kamer, samen in de kleine of ieder apart?” vroeg ik. “Samen in de kleine!” gilden ze. Het kleine kamertje had een heel leuk stapelbedje, zo’n een in een L vorm waarbij je elkaar lekker kan zien wanneer je in bed ligt. Ze hadden zelf afgesproken wie er de eerste avond boven mocht slapen. Top geregeld. Ik maak er altijd een sport van om zo’n huisje zo snel mogelijk eigen te maken. Ik had een shopper mee met Sintspullen en versierde het huisje, zette een schaaltje met lekkers op de salontafel kaarsjes aan en wisselde wat meubeltjes her en der -dit kan ik nooit laten in zo’n huisje of hotelkamer-. S ‘avonds keken we de Voice en knalde we de kussen van de bank op de grond – zo’n heerlijk doorgezakte bank weet je wel- dronken we een rood wijntje en gingen daarna voldaan naar bed. De volgende ochtend waren de kinderen niet te houden. 6.00 stonden ze naast hun gezellige stapelbed. Ik ging er ook maar uit want ik was vooral benieuwd naar het uitzicht en had zin in een grote mok thee. Daar zat ik met de kids vogels en eekhoorns te spotten in de schemer. Bij licht wisten de kinderen niet hoe snel ze naar buiten moesten. Ze klommen in de dennenbomen -die overigens heerlijk roken- en gingen opzoek naar de dichtstbijzijnde speeltuin. Inmiddels werd ook mijn schatje wakker, die verrast om zich heen keek naar het huiselijke bos tafereeltje dat zich voordeed. Ik kreeg een dikke knuffel, puur geluk. Fijn heerlijk knus zo met z’n vieren.
Die ochtend gingen we zwemmen in het subtropische zwemparadijs. Ohh wat een ramp. Dit is voor mij echt een verschrikking in plaats van paradijs. Ik vind het heerlijk om de kinderen zo blij te zien hoor, maar ik heb het er koud, ik zie alleen maar van die vieze kalknagels die allemaal hetzelfde zwembad ingaan als ik, de meegenomen broodjes met te dikke plakken boterhamworst met klonten boter die er dan ook nog eens uitvallen waar vervolgens een te druk kind in staat te dansen en die dan daarna een duik neemt inclusief stuk boterhammenworst in weer datzelfde zwembad. Shoot me! Een voordeel was nu dat er wel leuk volk rond liep als in gezellige mensen die er ook pakjes avond gingen vieren, de kalknagels meevielen en de boterhammenworst iets dunner gesneden op het broodje bleef plakken. Ik was content, kinderen super blij en vriendlief weer “kind”; kom mee golven jongens!, -dingdangdong- met van die chloor ogen, genieten! Het is ok steeds leuker nu de kinderen groter worden. Zij gaan een stuk of 5x van de glijbaan en ik kijk erna vang de jongste zo nu en dan op en kan een beetje mensen kijken. Volgende keer neem ik een tijdschriftje mee!
Dat weekend brachten we nog een bezoek aan de pieten bungalow, de binnenspeeltuin en vierden we pakjes avond waarbij twee heel gezellige pietjes ons huisje bezochten met een wel heel leuk gevulde zak! Het was een heerlijk weekend met veel warme choco, soepjes en spelletjes!
Lees hier ook de vorige blog van Jerr