Hi ik ben Renske, 38 jaar samenwonend met Michel en mama van Julie (aug 2012), Phileine (juni 2014) & Beau (juli 2015) en zwanger van een zoon (juli 2019)
Misschien ken je mij al van Kindermodeblog waarvoor ik al ruim 4 jaar gastblogger ben.
En nu dus ook voor mama Glossy! Nu ik zwanger ben van de 4e gebeurt en verandert er een hoop in ons leven en daar ga ik je maandelijks een update over geven. Lees je mee?
“Een vierde??? Was het ongelukje?? Jeetje waar begin je aan, ben je net uit de luiers… Weet je het wel zeker? Je kreeg eindelijk weer wat meer vrijheid als Beau straks naar school gaat…..”
Dit zijn slechts een paar van de reacties die we hebben gekregen na de bekendmaking van mijn vierde zwangerschap. En mijn antwoorden zijn: “yes een vierde! Héél erg ‘gepland’ en gewenst. Ja ik weet het en vind het heerlijk weer die babyfase. En ja klopt maar dat komt over 4 jaar ook weer” 🙂
Blijkbaar is 3 kinderen tegenwoordig de max en ben je toch een tikkie apart als je er graag 4 wilt. Nou dan maar een tikkie apart, I can’t wait! Deze baby was namelijk eigenlijk al veel langer gewenst , maar heeft even op zich laten wachten.
Ik heb mijn eerste drie kinderen bijna letterlijk in mijn schoot geworpen gekregen.
Phileine en Beau schelen maar 13 maanden en Julie was dus nog niet eens 3 toen Beau geboren werd.(Ik weet ook niet meer hoe ik die tijd ben door gekomen)
Een vierde was altijd een wens maar ik wist niet of we het zouden redden qua leeftijd maar toen 1,2 en 3 er zo snel waren bleek het gewoon haalbaar. We besloten er wel minimaal 2 jaar tussen te willen deze keer (yep 13 maanden was toch wel pittig J ). Maar toen we er weer voor wilden gaan bleek ik oa helemaal hormonaal uit balans te zijn en zat zwanger worden er even niet in. Een medische reden daarvoor was er niet en op een gegeven moment dacht ik ook dat we er ons maar bij neer moesten leggen en dat we met drie ook meer dan happy waren. Tot ik na bijna 2 jaar toch ineens spontaan zwanger bleek te zijn. Het kan raar lopen 🙂
En toen was daar dus ineens weer die eerste onzekere periode waarin de eerste echo te vroeg gepland bleek te zijn en er toen nog niks te zien was. We weten nu dat het nog te vroeg was maar toen had het ook zomaar een miskraam kunnen zijn. Blijft elke keer weer superspannend!
Na 12 weken en meerdere mooie echo’s verder vonden we het tijd om de kids in te lichten. Als zij het eenmaal wisten zou namelijk iedereen het weten want kinderen kunnen nooit hun mond houden zoals je weet 🙂
Na een uurtje van met name ongeloof viel het kwartje en konden ze het over niets anders meer hebben. Zo leuk om mee te maken! Überhaupt dat ze gewoon snappen wat er gaat gebeuren is al nieuw voor ons. Ik ben uitgerekend rondom de 4e verjaardag van Beau dus er zit een stuk meer leeftijdsverschil tussen dan bij die anderen maar dat maakt het nu ook extra leuk want volgens Julie krijgen we deze baby echt met z’n allen!
Toch té leuk?! Als we dan ook straks met z’n allen luiers verschonen en nachtvoedingen geven maak je me helemaal gelukkig 😉
Volgende keer praat ik je oa bij over de periode hierna, kwaaltje en de geslachtsbepaling, tot dan!
