Veel gehoord cliché over het moederschap: alle cliché’s zijn waar! MamaGlossy wil ze ALLEMAAL verzamelen! Doe je met ons mee?
Het eerste cliché is geschreven door: Frouke Blom-Bergwerf
Je hebt veel meer tijd als je oudste naar school gaat!
6.00 uur. Onze jongste aanwinst van een jaar is wakker. Fijn, heel fijn. Verlangend droom ik nog even weg denkend aan de tijd dat hij nog veilig in mijn buik zat en ik de andere 2 lekker samen thuis had, wat was dat rustig zeg! Inmiddels is het gezellige “mama” overgegaan in “Whaahaaa mamaaaa!” en vanuit de andere kamer hoor ik :”stil nou, ik ben moe”, en daarna : “nee hoor Kistijaan, ikke ben wakkur!” Even voor de duidelijkheid, ik heb naast Floris nog 2 lieve schatten van bijna 3 en 4 jaar, Odette en Christiaan, die liggen samen op 1 kamer. Maar inmiddels is het hoog tijd om op te staan dus por ik manlief wakker die als eerste heel braaf naar Floris gaat. Mij snel aankledend bedenk ik me hoe ik het vanochtend weer ga redden: brood klaar maken, kinderen aankleden, broodtrommeltje niet vergeten, alle jassen en schoentjes aan en dan hup in de bakfiets naar school racen. Oh ja, het regent, dus kaplaarzen aan en pantoffels mee. Waar lag ook alweer de fietssleutel? Vanuit mijn ooghoek zie ik hoe zich vuil aan de wastafel heeft gehecht en dat de ramen nodig weer gezeemd moeten worden. Gaat lukken vandaag, denk ik overmoedig. Nadat ik ze aangekleed heb, ( gelukkig klaargelegd gisteravond) tanden gepoetst en haren gedaan is het opschieten geblazen. Aangezien Christiaan nooit door eet, is het een race tegen de klok. Schoenen aan, snel plassen, jassen aan, mijn dochter die ineens een driftbui krijgt omdat ze haar andere laarzen aan wil en een andere jas, zitten we uiteindelijk keurig om 8.20 uur in de bakfiets. Snel lever ik zoonlief af, kusje hier , kusje daar en het is weer terug fietsen geblazen.
Zo, even rust…niet dus. De andere twee willen aandacht, keuken is nog een rommel en steeds kijk ik ongerust op de klok. Hoe laat zal ik Floris in bed leggen? Haal ik dat nog? Of houd ik hem wakker tot na de lunch? Helaas redt hij het niet en ligt hij uiteraard net te slapen als ik weg moet, juist als ik naar school moet om Christiaan te halen. Gelukkig heb ik een lieve vader die ik even mag bellen en gauw, gauw daar komt hij aan op de fiets. Christiaan opgehaald, boterhammetjes gegeven en terwijl hij net verwoed het laatste stukje brood wegslikt, moeten zijn schoenen weer aan. Inmiddels is Floris wakker en ook die wordt nogal gehaast uit bed gehaald, krijgt van mij snel zijn jas aan gedaan en we zitten weer op tijd op de fiets. Odette doet alles heel dapper mee, maar ze is ’s middags toch wel erg moe. Ze gaat lekker slapen en ik probeer het eten klaar te zetten en net als ik ramen wil zemen wordt Floris zeurderig. Emmer maar weer weg zetten. Dan is het alweer tijd om naar school te gaan. Odette wakker maken, en slaperig gaat ze mee op de bakfiets. Eindelijk zijn we allemaal weer thuis om 15.30 uur, en heb ik niet voldoende in het huishouden gedaan.
Hoe doen andere moeders met meerdere kleine kinderen dit, vraag ik me af. Ik weet nog goed hoe vaak andere moeders zeiden als ik langs liep met 3 kleintjes; “ meid, als de oudste naar school gaat, dan krijg je het toch een stuk makkelijker!” Nou, mooi niet is mijn ervaring! Ik vond het heerlijk ze alle drie bij elkaar thuis te hebben. Het geren en gevlieg naar school vind ik gewoon echt topsport. Hijgend kom ik daar vaak aan en dan verwacht ik eigenlijk wel eens een schouderklopje van de juf, “ Wat fijn, mama van Christiaan, dat je het weer op tijd gehaald hebt! Wat knap zeg!” Niet dus. Niemand kijkt vol bewondering naar me en iedereen gaat weer naar huis alsof het niets is. Terwijl ik het gevoel heb net de marathon te hebben gelopen. En dat dag in dag uit. Ik heb tijdens het wandelen naar school wel eens uitgerekend hoeveel ik op een dag loop of fiets. We wonen best in de buurt van school maar toch kom ik uit op 5 kilometer per dag! (en dat met 2 kleintjes erbij!) En ik ben zeker niet de enige moeder met jongere kinderen thuis. Zou iemand wel eens stil staan bij wat deze super moeders op een dag doen? Waarschijnlijk niet, het hoort gewoon bij het moederschap en naar schoolgaande kinderen! Nu vind ik het wel heel leuk op Christiaan zijn school. Ik voel me eigenlijk nu pas een echte moeder en hoor er helemaal bij! Ik sta dan ook erg blij op het schoolplein te wachten tot ik zijn lachende gezichtje zie. En dan smelt ik, ben ik trots en ontzettend gelukkig. Dat geeft me weer voldoende energie voor de volgende dag…en de ramen…die moeten maar wachten tot het weekend!
Is dit herkenbaar voor jou of helemaal niet?
Wil jij ook schrijven over 1 van de vele cliché’s die het moederschap met zich meebrengt? Stuur een mailtje naar info@mamaglossy.nl
