ALISON BLOGT: ZELLUF DOEN
Hey!Ik kan het allemaal echt wel zelf!Yep, de volgende fase is gearriveerd. Papa en mama mogen met niks meer helpen.
- Broodje eten, check.
- Jas aan doen, check.
- Schoenen aan doen, check.
- Met Onne lopen, check. (mama haar paard)
Ik vind het allemaal prima hoor, maar wat neemt dit veel tijd in beslag. En hooo maar als ik me er ook maar eventjes mee bemoei. Ze begint namelijk met alles te smijten. Gewoon maar even tot 10 tellen en denken oké Alison, het is een fase. Het word allemaal wel weer makkelijker, toch? Maar dat zelf lopen vind ik wel een dingetje. Junes wilt namelijk het liefst niet meer mee in de kinderwagen. Dus die kinderwagen van ruim 1000 euro kan de kast wel weer in. Elke keer is het een strijd om met haar lekker even te gaan wandelen. Geef haar een broodje en stap lekker door, grote kans dat ze het dan wel accepteert. Want haar broodje gaat er graag in. Maar zodra ze het in haar koppie krijgt, kan je beter vluchten! Volledige kortsluiting. En echt waar met niks krijg je haar rustig. Vorige week dachten Sonny en ik we proberen het weer een keer! Ik had namelijk op Instagram gezien dat je super leuk kunt wandelen in het lage Bergse bos. Met een beetje geluk spot je er ook nog een kudde los lopende schotse hooglanders die voor je neus kunnen oversteken. Voorbereid en wel stapte we in de auto, Junes al lekker gemaakt dat we naar de honden en koeien zouden gaan. Dus vol enthousiasme zat ze achterin de auto te blaffen en te loeien. Eenmaal aangekomen hup in de kinderwagen. Ze ging heerlijk zitten en tuurde om haar heen. Na zo’n 15 minuten wandelen zagen wij de schotse hooglanders op afstand in de bosjes staan. Voor Junes moeilijk te zien, maar die vond de voorbij komende hondjes interessant genoeg. Na nog zo’n 20 minuten lopen stonden we oog in oog met een schotse hooglander. Junes keek verbaast, papa en mama vonden het mega tof. Wie waren hier ook alweer de ouders en het kind? haha. Alsof we oog in oog stonden met een wild dier op safari. Die Schotse hooglander had nog net tijd om even een blik naar ons werpen en snoepte lekker verder. Inmiddels liepen we terug naar de auto. Beide verbaasd dat Junes een uurtje gewoon lekker heeft gezeten.