Arusha (31), import-Rotterdamse. Social dier en mensenmens, verslaafd aan reizen en het opsnuiven van nieuwe culturen, hobbyfotograaf en de trotse mama van kleine Zoë Isabelle (16 maanden). Getrouwd en samenwonend met Ar(jen) en gestoorde-je-weet-wel-kater Puma. Werkzaam voor uiteenlopende lifestyle en reisklanten als pr- en communicatie consultant bij Coopr, het leukste pr-bureau van Rotterdam. Twee wekelijks laat zij ons meekijken in haar drukke, sociale en kleurrijke leven als prille (werkende) moeder.
De lente is daar! Met haar lammetjes, krokusbollen, viooltjes, zon en een lichte geur die de aankomende zomer onthult. Vooruit, voor de astronomische liefhebbers onder ons moeten we nog acht dagen wachten tot het 20 maart is. Ik ben overduidelijk een fanatiek aanhanger van de meteorologische lente, die start namelijk gewoon op 1 maart. Hoezee: spring is in the air!
Lente: een nieuw begin
De lente brengt niet alleen zon, bloemen, bijtjes en veel buitenavontuur… De lente staat voor nieuw begin en hier houdt dat nieuwe begin in: een tweede rits spiksplinternieuwe kiezen. Alsof de pijntjes, onderbroken nachten, de koortsige, hete wangetjes en de hangerige koalataferelen niet genoeg zijn, verspreiden die kiezen ook een odeur van heb ik jou daar. De poepbroeken die de kiezen met zich meebrengen, zijn haast een ‘knappe prestatie’ te noemen. Mijn ‘piece of art’ is er niets bij… (no kiddin’ ;-)) Moederhart of niet – ik zet deze (lente)bloemetjes liever buiten dan binnen.
Ons lammetje en haar speen
Kiezen en spenen; ze gaan samen als copy and paste, zo blijkt. Er zijn momenten geweest waarop we hebben gedacht: nu kunnen we haar grote liefde voor spenen wel afbouwen. Nou – mooi niet. Ze zijn haar steun en toeverlaat als er nieuwe tanden of kiezen in zicht zijn. Nee, sterker nog, ze eet ze letterlijk op. Serieus; je wil niet weten hoe vaak wij nieuwe spenen kopen. Ze verdwijnen gewoon! Herkenbaar? De pogingen om haar een speen afhandig te maken, heb ik intussen terug de kast ingeschoven… Laat eerst die hele Ikea Expedit-reeks aan tanden en kiezen maar compleet zijn, dan starten we wel aan het spenenproject. Tot die tijd: tuttelt, bijt en knauwt ze haar kiezen rustig tegemoet. En ben ik blij met het rustgevende effect dat die kleine, kleurige sabbelspenen hebben in tijden van pijntjes.
Frisse buitenlucht
De beste remedie tegen pijntjes is kroelen en dingen doen waar je blij van wordt. Well, hello spring! Dat wij een buitenkind hebben was vanaf het moment dat ze kruipen kon al duidelijk. Nu ze kan rennen komt er bij iedere stap die haar papa of ik naar de deur toe zet een enthousiast vragende ‘mee?’ Met glimmende verwachtingsvolle ogen staat ze te trappelen bij de deur terwijl ze ons lachend aankijkt ‘mee, meeee, meeeeee’. Buiten zijn de beestjes, buiten is het gras, buiten zijn de heuvels die ze, letterlijk zo blij als kind, op en afrent. Buiten zijn de eendjes die ze achterna rent tot ze er duizelig van is (of tot de eend echt wel klaar is met dat lyrisch, gillende dametje). Buiten is de zon, waait de wind (en dat is ‘wauw’), is het water dat rimpelt en waarin je kan stampen én het zand waarin je kan wroeten tot het zand werkelijk overal zit…
Buiten is het fijn. Buiten is het lente.
