Arusha (32), import-Rotterdamse. Social dier en mensenmens, verslaafd aan reizen en het opsnuiven van nieuwe culturen, hobbyfotograaf en de trotse mama van kleine Zoë Isabelle (10 maanden). Getrouwd en samenwonend met Ar(jen) en gestoorde-je-weet-wel-kater Puma. Werkzaam voor uiteenlopende lifestyle en reisklanten als pr- en communicatie consultant bij Coopr, het leukste pr-bureau van Rotterdam. Twee wekelijks laat zij ons meekijken in haar drukke, sociale en kleurrijke leven als prille (werkende) moeder.
Een paar weken na de geboorte van onze uk werd de vraag grappend voor de eerste keer gesteld: En wanneer komt de tweede? Ik hoop nog steeds dat het een grap was van de betreffende persoon…
Bijna 1 jaar is onze Zoë nu en blijkbaar is dit de periode voor mijn omgeving om hé-lé-maal los te gaan met de – mijn inziens – weinig subtiele vraag: En? Wanneer komt de tweede? Of nog erger de opmerking: anders is het toch zielig voor de kleine, zo alleen? Herkenbaar? Mijn mond hangt open van verbazing. En ik word er zelfs een beetje boos van…Want stel nou… Stel, dat wij geen tweede zouden willen. Dat zou zomaar kunnen. En ik zeg absoluut niet dat dat zo is, maar stel dat … Dan zou dat toch ook prima moeten zijn?
Gevoel van verbazing
Verbazing is denk ik de emotie die deze, in onze maatschappij haast logische, vraag bij me oproept. Verbaasd ben ik over de vanzelfsprekendheid voor anderen dat als je één kind hebt, er automatisch nog wel een zal volgen. De vraag is niet óf maar wanneer….Best een bekrompen gedachte, toch? En soms zelfs kwetsend voor ouders die misschien niet vrijwillig – kiezen voor het hebben van één kind.
Een kind is niet de volgende stap
Mijn lief en ik hebben een hoop dingen volgens het ‘door de maatschappij omarmde boekje’ gedaan. Niet zo zeer bewust, maar het is wel zo gegaan. Verliefd, verloofd, getrouwd. Van een gehuurd appartement naar een eigen gekochte woning. …Zwanger en 9 maanden later: tadadadaaa, ons prachtige wondertje was daar! Alle stappen spannend en stuk voor stuk bijzonder. Maar al deze stappen zijn niet persé de volgende stap…
Keuzevrijheid – we zijn toch ruimdenkende mensen?
Een kind, zowel het eerste, als het tweede (de derde, vierde, vijfde….hoe groot jouw gezin ook mag worden J) is geen volgende stap. Het is een bewuste keuze hier wel of niet voor te gaan. En er wel voor gaan óf er niet is allebei goed. Iedereen moet lekker voor zichzelf bepalen wat ze willen, wat past, kan en waar zij gelukkig van worden.
Een broertje of zusje voor Zoë
De eerste verjaardag van onze kleine dame komt steeds dichterbij. Nog ruim een maand en dan mag het eerste kaarsje uitgeblazen worden. De tijd is voorbij gevlogen en ze is al zo groot, zo stoer en zo wijs. Ze heeft humor en zorgt er met haar grapjes, haar lach en haar overweldigende kussen en knuffels voor dat ik alles om me heen kan vergeten. En ja, uiteindelijk wil ik wel graag een broertje of zusje voor haar. Een nieuw wondertje. Maar voorlopig nog even niet. De komende jaren willen we genieten van haar en nog even van niemand anders….
You might also like
