Suzanne (32) is mama van Julian (2) en Luc (7 maanden). In mei is ze met man & kids voor werk verhuisd naar het zonnige Cyprus. Ze hebben het roer ‘tijdelijk’ drastisch omgegooid. Elke twee weken kun je haar ervaringen volgen op MamaGlossy!
Cyprus heeft een (over het algemeen) erg lekker klimaat. Van april tot november schijnt eigenlijk continue de zon en zijn de temperaturen perfect voor een dagje strand. Hoewel juli en augustus soms wel erg pittig kunnen zijn: het wordt dan regelmatig meer dan vijfendertig, en soms zelfs meer dan veertig graden! Pfff… Op dat soort dagen zit er eigenlijk maar één ding op: binnenblijven en je verschansen bij de airco. Dat doen we dan ook en de boys spelen en slapen in dat geval binnen tot de heetste uren voorbij zijn. Het is vergelijkbaar met regen in Nederland: pas als de bui over is, kan er weer buiten gespeeld worden. Hier kan dat weer na de middag als de zon minder fel wordt.
Maar die uren binnen duren soms wel lang… veel langer dan de uurtjes die we op ‘koele’ dagen (vijfentwintig graden…) op het strand kunnen doorbrengen. Want die dagen vliegen voor mijn gevoel juist vaak om! In de eerste plaats omdat je met kinderen elk uitje, hoe simpel ook, uitgebreid moet voorbereiden (goed uitgekiend na de slaapjes vertrekken en alles meenemen: emmertje schepje zonnebrand water fruithap zonnehoedjes handdoeken flesje geld sleutels luiers billendoekjes speen kinderwagen). Travel light is het niet meer bij, het is altijd weer een hele volksverhuizing! En dat kost tijd en zorgt er al voor dat je binnen no time een paar uur verder bent. Maar daarnaast ook omdat op het strand het beste kinder (of is het jongens?) vermaak letterlijk aan je voeten ligt: water en zand.
Tegen spelen in de modder kan zelfs het duurste speelgoed niet op! Julian laat er zelfs de Ipad met Youtube filmpjes acuut voor in de steek, nou en dat wil wat zeggen. Gillend van de pret kijkt hij toe hoe de golven steeds zijn zelf gegraven kuil in stromen en fanatiek speurt hij de branding af op zoek naar de grotere steentjes om in zee te gooien. Auto’s worden kilometers door het zand geduwd (broem broem!) en jetski’s bewonderend nagewezen (mama, kijk, motor)! Mijn kleine mannetje wordt eigenlijk steeds viezer en gelukkiger naarmate de tijd verstrijkt. Natuurlijk bewonder ik elke actie uitgebreid terwijl ik met Luc in de schaduw zit (op zo’n moment is het erg handig dat hij nog niet mobiel is) en af en toe aan mijn drankje nip. Ik moet natuurlijk wel heel goed opletten, zo met de zee vlakbij, maar het strand is doordeweeks vrij rustig en daardoor heb ik een prima overzicht. En ik hoef niet als een soort Mary Poppins continue met leerzame en leuke spelletjes op de proppen te komen..! Want aan zee is jezelf vermaken een stuk gemakkelijker dan thuis.
Het strand is gratis en zolang we hier wonen vlakbij. Heerlijk! We zullen er nog vaak zitten. En ‘s avonds hebben we er ook zoveel plezier van… Want ze slapen allebei als roosjes!
Die middagen hier vliegen om…!