Steeds vaker krijg ik de vraag wanneer de tweede komt. Heel eerlijk gezegd, ik heb daar nog geen antwoord op. Sowieso moet eerst maar blijken of het überhaupt lukt om nog een kindje te krijgen. Maar daarnaast vind ik het opvallend dat veel mensen ervan uit gaan dat je nog een kind wil. Ik weet dat namelijk nog helemaal niet zo zeker. David is enig kind en heeft eigenlijk altijd al gezegd dat hij maar één kind zou willen. Nu staat hij wat meer open voor het idee een eventuele tweede. Ik heb een zusje en was ervan overtuigd dat ik twee kinderen zou willen. Inmiddels ben ik in een soort tweestrijd beland. Nu zie ik ook wel voordelen in het hebben van maar een kind. Er zijn natuurlijk wat financiële voordelen, maar ik vond zwanger zijn ook echt niet zo leuk en zie er tegenop om weer dat hele proces door te maken. Ik ken sowieso geen enig kinderen die ongelukkig zijn of die het als erg hebben ervaren dat ze geen broertje of zusje hadden.
Maar ik vond en vind het wel erg leuk om een zusje te hebben. Altijd iemand om mee te spelen, samen dollen op vakantie en gewoon het feit dat er iemand is die echt alles van je weet en je helemaal begrijpt.
Ja, als ik er zo over nadenk lijkt het me toch leuk om Ami met een broertje of zusje te zien. Maar goed, wie zegt er dat ze het goed met elkaar kunnen vinden? Straks vliegen ze elkaar alleen maar in de haren. Arg… ik ben er dus nog steeds niet uit. Dus alle obsessieve baby bump watchers kunnen zich voorlopig op iets of iemand anders gaan focussen. Want als we besluiten om voor een tweede te gaan zal dat in elk geval pas over een paar jaar zijn. En dan moeten we ook nog hopen dat het geen tweeling wordt…