Bruna (29 jaar), woont in Rotterdam, is al 13 jaar samen met David en inmiddels zijn ze getrouwd. Samen hebben zij een zoontje van 1 jaar, Ami. Hij was al eigenwijs toen hij nog in de buik zat en besloot na 35 weken dat het wel tijd was om de wereld te verkennen. 1 jaar later is hij nog steeds eigenwijs en ook nog koppig, maar ook heel vrolijk, sociaal en lief. Bruna werkt fulltime als journalist op de videoafdeling van het ANP, probeert 3 tot 4x in de week te sporten, doet graag leuke dingen met vrienden en dan hebben man en kind natuurlijk ook nog aandacht nodig.
Het is zaterdagochtend en ik zit op de bank bij te komen van alle kerstdiners. Ik kijk uit het raam en zie dat het sneeuwt! Wat zou het leuk zijn geweest als we ook een witte kerst hadden gehad.
Eerste kerstdag vierden we bij mijn ouders Er stonden zoveel cadeautjes onder de boom dat we 2 uur nodig hadden om alles uit te pakken. De meeste cadeaus waren voor Ami, maar hij was vooral bezig met vliegtuigen spotten. Zijn nieuwe hobby en hij is er nog goed in ook. Pakketjes die iets van Cars bevatten kregen iets meer aandacht. Dan riep hij enthousiast ‘McQueen’ om vervolgens verder te gaan met vliegtuigen spotten. Mijn ouders kregen dit jaar de prijs voor het vreemdste cadeau ooit. We hadden al instructies gekregen dat een bepaald pakketje pas als laatste uitgepakt mocht worden. Het mysterieuze pakje was voor mijn zusje. Ik hoorde een kreet: ‘wahhhhh, is ‘ie echt? Hebben jullie hem laten opzetten?’ Toen ze liet zien wat er in het pakketje zat rolde ik van de bank van het lachen.
Er bleek een hondje in te zitten. Geen echte, maar een replica van haar hondje die bijna een jaar geleden is overleden. Gelukkig geen opgezette hond! Ze was als een kind zo blij en Ami riep ook enthousiast ‘Quincy, Quincy’. Ami was net 1 toen het hondje overleed, maar hij is hem nooit vergeten. Quincy was ook een van zijn eerste woordjes. Het knuffelhondje had Quincy’s halsband om en zat in een mandje. Ik kwam echt niet meer bij. De replica heeft zelfs een poepgaatje. Ik vind het echt het raarste cadeau ooit. Maar mijn zusje is er erg blij mee en slaapt er zelfs mee.
Tweede kerstdag deden we eerst wat klusjes in ons nieuwe huis. Daarna gingen we glühwein drinken bij vrienden om vervolgens aan te sluiten bij kerstdiner nummer twee, deze keer bij mijn schoonmoeder. En na al het overvloed aan eten, champagne en wijn hebben natuurlijk nog een feestje in het vooruitzicht, oud & nieuw. De viering van dat feestje is toch echt anders geworden nu we een kind hebben. Flink feesten zit er niet meer in nu we Ami hebben. Hij is gewoon weer vroeg wakker. Een kater is dan geen optie.
1 januari is voor mij ook gewoon een werkdag, dus een wilde nacht zit er sowieso niet in. Hoe we de nieuwjaarsnacht gaan doorbrengen is voorlopig nog een grote verrassing. Misschien maken we er wel gewoon een pyjama party van. We hebben in elk geval genoeg om op te proosten, want vlak voor de kerst is ons huis verkocht en dat na bijna drie jaar! Daarmee is toch een grote last van onze schouders, want we keken er allebei tegenop om het te moeten gaan verhuren.
Ik wens iedereen fijne jaarwisseling en een mooi nieuw jaar toe!
You might also like
