Bruna (29 jaar), woont in Rotterdam, is al 13 jaar samen met David en inmiddels zijn ze getrouwd. Samen hebben zij een zoontje van 2 jaar, Ami. Hij was al eigenwijs toen hij nog in de buik zat en besloot na 35 weken dat het wel tijd was om de wereld te verkennen. Twee jaar later is hij nog steeds eigenwijs en ook nog koppig, maar ook heel vrolijk, sociaal en lief. Bruna werkt fulltime als journalist op de videoafdeling van het ANP, probeert 3 tot 4x in de week te sporten, doet graag leuke dingen met vrienden en dan hebben man en kind natuurlijk ook nog aandacht nodig.
Als het over tweejarige kinderen gaat wordt er vaak gesproken over the terrible twos en ‘ik ben twee en ik zeg nee’, maar twee brengt ook veel leuks met zich mee. De fase is aangebroken waarin Ami garant staat voor hilarische uitspraken en momenten. En ja, soms kan hij ook verschrikkelijk moeilijk doen, inclusief woedeaanval, waarbij alles wat hij in zijn handen krijgt door de lucht vliegt. Het mooie is dat hij, terwijl hij aan het gooien is, zegt dat hij niet mag gooien. ‘Ami mag niet met Mc Queen gooien’, zegt hij dan. ‘Nee, dat klopt. En waarom doe je het dan? Waarop ik vaak ‘Ami boos’ of ‘Ami stout’ als antwoord krijg. Ook als hij gilt zegt hij dat hij niet mag gillen. Als iemand anders schreeuwt stopt hij zijn vingers in zijn oren.
Sommige uitspraken komen totaal onverwacht. Zoals toen hij een blik wierp op de voeten van zijn tante. ‘Tante Dani dikke voeten’ riep hij grijnzend. Zijn tante moet het wel vaker ontgelden. Zo zijn ‘Tante Dani dikke bunda (Portugees voor billen) en ‘Tante Dani een beetje koekkoek’ ook al voorbijgekomen. Maar ook ik ben wel eens het slachtoffer. ‘Mama is een beetje gek,’ krijg ik dan te horen. Als hij wakker wordt en zijn bed uit wil zegt hij tegenwoordig: ‘Ami klaar met liggen’. Gelukkig zegt hij soms ook lieve dingen, zoals mama lief. En hij geeft tegenwoordig kusjes!
Soms is Ami ook super bijdehand. Toen mijn moeder laatst tegen hem zei dat ze iets niet wist zei hij dat ze het moest ‘opzoeken op internet’. Laatst was hij alleen op de glijbaan geklommen. ‘Ami heb je dat in je eentje gedaan? Dat mag niet.’ ‘Heb ik geleerd,’ zei hij triomfantelijk. Ook vraagt hij weleens om selfies te maken en begrijpt hij wat hij moet als ik zeg dat hij een duckface moet maken. De Engelse taal is hij ook machtig. Yes, shake that ass, crazy ass, booty behoren tot zijn vocabulaire. Twerken kan hij ook. Er zit een duidelijk thema in.
Acteren is nog zoiets. Ami weet dondersgoed goed hoe hij mensen moet bespelen. Als ik zeg dat hij morgen naar school moet begint hij dramatisch te snikken (zonder tranen!), knijpt hij zijn ogen samen en legt hij zijn hoofd op zijn arm. En ondertussen gluren of ik wel kijk. Kom maar door met die Oscar. Overdreven schattig doen kan hij ook. ‘Ami Netflix kijken, alsjeblieft,’ gevolgd door een superschattig ‘ja?’ Waardoor je bijna niet meer kan weigeren. Ik wist echt niet dat kinderen van twee al zo slim zijn. Elke dag verbaas ik me weer en hopelijk blijft dat nog even zo.