Carmen (24) is trotse moeder van zoontje Mason. Samen met haar vriend Martijn (28), Mason en kater Jack woont zij in Berkel en Rodenrijs, onder de rook van Rotterdam. Drie dagen per week houdt zij zich bezig met Communicatie & Mediamonitoring om zich de overige dagen vol te richten op Mason, Martijn, familie en vrienden. Eens per twee weken geeft zij hier een kijkje in haar leven als jonge moeder.
‘Oh the weather outside is frightful. But the fire is so delightful. And since we’ve no place to go. Let it snow, let it snow, let it snow’ klinkt het door de kamer terwijl we de kerstboom optuigen. Mason is wat hangerig dus die zit op mijn arm terwijl ik de kerstballen in de boom hang. Gefascineerd kijkt hij naar de schittering van de kersballen en de kleine lampjes in de boom. Hoewel het hele tafereel op zich niet heel verschillend is dan vorig jaar is toch alles dit jaar anders. Het is Mason zijn eerste kerstmis.
Nadat de goedheiligman tot drie keer toe op onze deur klopte dit jaar en we allemaal verschrikkelijk verwend zijn met cadeautjes en gezelligheid gaan we vrolijk door met de festiviteiten voor kerst en oud&nieuw. Om ons heen werden de kerstbomen aangeschaft en opgetuigd, werd het steeds drukker in de winkels en werden de agenda’s getrokken om alle kerstetentjes af te spreken. De maand december staat altijd in het teken van drukte en chaos, toch lijkt de tijd dit jaar even stil te staan. Op de een of andere manier kom ik niet in de kerstsferen en gaat alles een beetje aan mij voorbij. Als je tegen mij zou zeggen dat het midden februari is zou ik je namelijk ook zo geloven.
Misschien ligt het aan het weer, of heeft het feit dat het een heel bizar jaar geweest is er wel mee te maken. De geboorte van Mason heeft ervoor gezorgd dat ons hele leven op zijn kop stond. Negen maanden op negen maanden af zeggen ze toch? Wellicht heeft het daar wel mee te maken.
Zo staat deze maand voor mij niet in het teken van alle feestdagen maar van Mason zijn eerste twee tanden (ze zijn er!!) en zijn nieuwste hobby waarover ik jullie twee weken geleden al vertelde: het omdraaien. Tussen alle nieuwe vaardigheden en mijlpaaltjes door ren ik heus wel braaf naar de winkels om mijn kerstcadeaus in te slaan (wat trouwens helemaal geen straf is) en maak ook ik plannen voor de kerstdiners. Dit jaar binnen ons gezin geen zwangeren meer om rekening mee te houden dus we kunnen helemaal los met de biefstukken, zalmtartaartjes en melkflessen.
Terwijl ik deze blog schrijf ligt Mason inmiddels lekker te slapen. Onder de boom ligt een grote stapel cadeaus en onze koelkast ligt vol met lekker eten. Martijn is aan het werk en onze kater Jack ligt naast mij op de bank te knorren. Ik besef mij dat, hoewel ik niet in de kerstsferen zit dit jaar, deze kerst wel de mooiste kerst tot nu toe is. Samen met Mason kunnen we deze periode met familie en vrienden terugblikken op een heel bijzonder jaar. Laat de drukte dus maar komen! Goede voornemens voor 2015 hebben we niet echt. Als alles doorgaat zoals het nu gaat zijn wij meer dan tevreden. Dat het voor ons weer een bijzonder jaar wordt staat wel vast. Op 8 augustus ‘15 geven Martijn en ik elkaar namelijk het jawoord! Hopelijk met een lopende Mason, een zonnetje en iedereen die ons dierbaar is. Maar augustus, dat duurt nog wel even.. Voor nu dus: geniet van jullie vrije dagen, van elkaar en op naar een minstens zo schitterend 2015!
Liefs,
Carmen