Carmen (24) is trotse moeder van zoontje Mason. Samen met haar vriend Martijn (28), Mason en kater Jack woont zij in Berkel en Rodenrijs, onder de rook van Rotterdam. Drie dagen per week houdt zij zich bezig met Communicatie & Mediamonitoring om zich de overige dagen vol te richten op Mason, Martijn, familie en vrienden. Eens per twee weken geeft zij hier een kijkje in haar leven als jonge moeder.
-Herken je dit?- Ik sta in mijn kast en overzie al mijn kleding. Erg fijn, sinds een jaar of 3 heb ik een inloopkast tot mijn beschikking. Heerlijk vond ik het altijd om er in te staan, om mij heen te kijken en een setje voor die dag te maken. ‘Vond’ ja. Sinds een maand of drie lukt me dat niet zo goed meer. Buiten dat mijn kast heel erg nodig eens goed uitgezocht moet worden zijn mijn setjes op. En dan bedoel ik ook echt op. Ik heb ECHT niets om aan te trekken.
Het probleem zit hem in het volgende: in oktober 2013 raakte ik zwanger van Mason. De eerste maanden waren niet de beste maanden laten we maar zeggen en aangezien ik rond de 20 weken toch echt een buikje kreeg, heb ik mij toen als een blije zwangere op de positiebroeken gestort. Broeken ja, de tops/vestjes/shirtjes vond ik vreselijk. Ik besloot dus gewoon de kleding door te dragen die ik daarvoor al aanhad. Sommige stuks vielen toch al wijd, no problemo.
Zo gezegd, zo gedaan. Wat er ook nog eens bijkwam waren de meest schattige, hippe, leuke babykleertjes. Overal waar ik kwam, off- én online, sloeg ik een complete garderobe (oké, misschien iets meer dan een complete garderobe..) voor Mason in. Kleding voor mijzelf? Dat komt wel weer als ik bevallen ben en mijn figuur terug heb, ik paste immers toch nergens in.
Dat ‘oude’ figuur was er wonder boven wonder binnen een week weer, winkelen deed ik ook zoals gewoonlijk weer naar hartenlust maar (en dit herkennen alleen mama’s ben ik bang) ik bevond mijzelf alleen in/op baby- en kinderwinkels en -afdelingen. Als je baby namelijk net geboren is, is het NOG leuker om leuke, hippe kleertjes te shoppen en hem aan te kleden.
Waar ik nu dus tegenaan loop is dat mijn garderobe nog steeds goed, leuk en hip is, maar ik ben er op uitgekeken. Sommige stuks heb ik al te lang gedragen. Aangezien ik maanden in een soort flow gezeten heb van het aanschaffen van babybroekjes, -shirtjes, -vestjes, -sokken en -schoentjes moet ik mij er nu toch weer een beetje toe zetten om ook weer nieuwe stuks aan te schaffen voor mijzelf. Geloof me, dat had ik me voor de geboorte van Mason dus nooit kunnen bedenken. Als er iemand is die altijd wel een reden vindt om te winkelen, dan ben ik dat wel.
Voor de komende weken zet ik voor mijzelf dus even een doel: losgaan. Én wegblijven van de kindermaatjes dan. Ha! Dat is me toch even fijn 🙂
Liefs,
Carmen
You might also like
