Carmen (24) is trotse moeder van zoontje Mason. Samen met haar vriend Martijn (28), Mason en kater Jack woont zij in Berkel en Rodenrijs, onder de rook van Rotterdam. Drie dagen per week houdt zij zich bezig met Communicatie & Mediamonitoring om zich de overige dagen vol te richten op Mason, Martijn, familie en vrienden. Eens per twee weken geeft zij hier een kijkje in haar leven als jonge moeder.
Eén van die vervelende, steeds terugkerende vraagstukken die er zijn (in het leven van iedere moeder denk ik): hoe deel ik mijn tijd in?! Want laten we even een aantal zaken op een rijtje zetten.. Man, kind, vriendinnen, familie, werk, huishouden, afspraken, verplichtingen.. Hoe combineren we die zonder iedere minuut van de dag (én avond) van hot naar her te rennen, ’s avonds laat als een blok in slaap te vallen en als de wekker (of kind) ’s ochtends vroeg weer afgaat als een zombie de draad weer op te pakken? Bestaat er een standaard model of formule voor timemanagement? En zo ja, kan iemand die dan a.u.b. met mij delen?
Nu heb ik in principe een luxepositie en mag ik in vergelijking met andere moeders misschien helemaal niet zeuren: ik werk parttime. Drie dagen in de week om precies te zijn waardoor ik twee “mamadagen” per week met Mason heb. Héérlijk vind ik die quality time met mijn kleine man, ik zou ze voor geen goud in willen ruilen. Resultaat: hysterisch drukke werkweken. Ik werk een dag minder dan voor de geboorte van Mason maar qua werk is er niks afgegaan, er is zelfs werk bijgekomen. Gevolg: rennen, vliegen en stress om de bergen werk weg te werken voor ik weer een mamadag heb. Herkenbaar?!
Minus werk hou ik dus vier dagen per week over voor man, kind, vriendinnen, familie, huishoudelijke dingetjes, afspraken, verplichtingen en ga zo maar door. Tijdens mijn mamadagen probeer ik mij zo veel mogelijk te richten op Mason. Heerlijk samen wandelen, spelen, het dorp rond crossen, eten, kroelen, etc.. Kort gezegd: quality time. Zodra Mason op bed ligt gooi ik er een was in, vouw ik een was op en ruim ik op. Want: wat een bende wordt je huis en wat een wassen heb je te draaien met een baby. Twee dagen is het dus rennen en vliegen om ervoor te zorgen dat er ’s avonds een blije en schone baby met een vol buikje in zijn bedje ligt te slapen en ik even iets voor mijzelf kan doen terwijl vriendlief aan het sporten is.
Maar goed, dan houden we de weekenden nog over. En tsja, die staan de komende twee maanden alweer volgepland. Zelfs in de maanden daarna zijn er al een X aantal weekenden vergeven. Verjaardagen, etentjes, babyshowers, vrijgezellenfeesten, lunches, dagjes weg, dagjes shoppen.. Allemaal leuke dingen maar stiekem verlang ik naar een lege agenda. Gewoon zien waar het schip strandt. Schijnt de zon? Dan laten we alles vallen en gaan we op naar het strand voor een frisse neus! Regent het? Dan brengen we lekker een zondag binnen door met een lekker filmpje of gaan we ergens lunchen. Ik mis de ruimte voor spontaniteit met mijn lief en met mijn kleine man. Met al die afspraken en al die verplichtingen schiet dit er nog wel eens bij in.
Bedenk ik me ineens het volgende: nu is Mason nog klein. Over een jaar of vier race ik ook nog eens met hem naar de voetbal of de tennis (of als hij op zijn vader lijkt allebei), doordeweeks én in het weekend. Man.. Nog maar even genieten van deze pre-drukte dus?!
You might also like
