Christel (28) getrouwd en mama van Liv Jools (3) en Skye Maddy (1). Owner of babyshoes www.mockies.nl. Passion for Kids + Fashion + Food + Work + Interior + Friends.
Kleine meisjes worden groot. Nog een week en dan is mijn oudste alweer 4 jaar. Ze is nu een paar keer wezen wennen een ochtendje op de basisschool. Ze vind het erg leuk maar vertelt me ook regelmatig dat ze het spannend vind. Heel emotioneel ben ik er niet onder, aangezien ik zie hoe leuk ze het vind en ze zichzelf nu heel groot vind. Vandaag vond ze het wel even spannend en had dan ook een traantje gelaten bij de juf toen ik weg was. Dan breekt mijn hart wel een beetje, maar dat laat ik niet merken. Ik ben 100% voor eerlijk en je gevoel kunnen tonen, maar op sommige momenten moet je je kids sterk kunnen maken en ze vertellen dat het niet erg is dat het spannend is, maar ze wel dat zelfvertrouwen weer kunnen geven voor de volgende dag. En de velen schooldagen of andere uitdagingen die zullen volgen. Als ouder projecteer je je eigen angsten en gewoontes absoluut op je kind. Lust een ouder bijvoorbeeld geen kaas, grote kans dat het kind dat ook niet lust. Of een ouder die doodsbang is voor honden, zeker weten dat het kind ook hysterisch wordt bij het zien van een hond. Ik vind dat een kind zijn gevoel mag tonen en dat die bevestigd en begrepen moet worden door de ouder, maar wel in combinatie met zelfvertrouwen en moed geven.
Verjaardagsvoorbereidingen zijn weer in volle gang, en diegene die mij kennen weten dat ik hier mijn ei in kwijt kan. Een (kleur) thema, mooie taart, bijpassende versiering.. Een feestje moet gevierd worden. En als ik iets doe, dan doe ik het goed. Je bent nou eenmaal maar 1 x per jaar jarig. Dit jaar is het thema: indianen. Als uitnodiging had ik een foto gemaakt van Liv met 2 vlechten, op de foto een stuk masking tape geplakt als ‘tooi’ en daartussen een echte veer. Ideetje gezien op Pinterest. Wat een boel inspiratie krijg ik van dit programma/app/site of hoe je het dan ook wilt noemen.
Wel zie ik erg op tegen elke dag vroeg opstaan. Bij het kinderdagverblijf hoefden we pas om 09.00 binnen te zijn en dat redde ik al met moeite. Liv pakt ’s ochtends als ze wakker is haar ipad uit de gang en kruipt nog even lekker in bed met een filmpje of spelletje. Skye krijgt om 06.00 een papfles van mijn man die dan toch opstaat en ze slaapt daarna nog 2/3 uurtjes verder. Echt een enorme luxe mag ik wel zeggen. Dat de wekker nu om 07.15 staat is dus enorm wennen zul je wel begrijpen. Met een beetje pech moet ik Skye nog wakker maken om haar zus weg te brengen. Maar ach, wat doe je eraan. Het hoort er allemaal bij. Kleine meisjes worden groot, ik ben apetrots op allebei en hoe groot ze ook worden, ze zullen altijd mijn kleine meisjes blijven…
You might also like
