Door Daniella:
Het begint al bij de geboorte! Ik ken geen moeder die er geen moeite voor doet. Eigenlijk zelfs nog vóór de geboorte van je baby, dan al moet je opletten wat je eet, of je genoeg rust neemt, maar ook dat je genoeg beweegt. Wanneer je baby geboren is begint het echte werken. De verantwoordelijkheid weegt, zeker het eerste jaar, zwaar. Dat is hard werken, heel hard werken.
Veel moeders werken niet alleen binnenshuis maar ook nog buiten de deur. Het enige moment van rust is de weg van werk naar de opvang. Hoewel ook dan nog door je hoofd schiet wat je allemaal nog moet doen. Eenmaal thuis blijkt dat het nog meer is dan je in de auto had bedacht. Na het avondeten wat je hebt gemaakt komt daar het badje voor de baby, of later komt daar het taxi spelen van en naar de sportactiviteit en het huiswerk van de kinderen bij. Om maar te zwijgen over de berg was die in de hoek ligt te wachten om gestreken te worden!
Uitgeput lig je dan een half uurtje voor je naar bed gaat op de bank, alwaar manlief ook zijn aandacht nog nodig heeft. Eindelijk in bed, word je s’ nachts wakker voor de voedingen van de baby, of later, de pubers die thuiskomen waar je op hebt gewacht omdat je je toch wel druk maakte of ze niet in de nesten zijn geraakt. En dan komt er een dag dat ze uit huis gaan. Trouwen, naar het buitenland, of ‘gewoon’ op zichzelf gaan wonen. De spreekwoordelijke vleugels worden uitgeslagen. Maar wie zal ze altijd weer gladstrijken en wie zal er voor proberen te zorgen dat de vogel goed terechtkomt? Wie blijft er in haar hoofd altijd mee bezig? Inderdaad, de moeder. Maar zeg nu zelf, is het niet heerlijk om de baby in bad te doen, om de verhalen van de kids over hun sport te horen, om te zien dat je puber verliefd is, en om je man aandacht te geven? En later, als je eigen kinderen groot zijn, kijk je terug op je drukke bestaan als moeder en zie je wat je met al dit werk hebt bereikt. En kun je in alle rust een oma zijn.
Vind jij ook dat je als moeder ALTIJD aan het werk bent?
…
You might also like
