In 2006 runde ik – naast mijn baan – een webshop met kleding en accessoires. Dat was in de tijd dat je nog gewoon naar de stad moest om kleding te kopen. H&M en Zara hadden geen online shop.
Het leek me leuk, dus liet ik een vriend een website bouwen, ik kocht kleding in, fotografeerde het en zette het online. Ik was begonnen. Na ongeveer een jaar stond er ineens een kort artikel over mijn webshop in Cosmopolitan. Eerst was ik heel trots. Daarna werd ik heel bang. Stel je voor dat ze er achter komen dat ik er achter zit? Dat ze mij ontmaskeren? Dat kleine niet belangrijke meisje dat vanuit haar huiskamer pakketjes verstuurd.
Na een paar maanden stopte ik ermee. Niet omdat het geen succes was. Omdat ik bang was. Niet wetende dat het een bekend fenomeen is.
In haar boek “Lean in” beschrijft Sheryl Sandberg een lezing met de titel “Het gevoel een oplichter te zijn”. Het gaat erover dat veel vrouwen zich een bedrieger voelen als ze geprezen worden voor hun prestaties. Ze voelen zich schuldig en denken dat ze het niet waard zijn. Iemand zal zich wel vergist hebben. Het maakt niet uit hoeveel ze bereikt hebben. En ik citeer: “Vrouwen kunnen maar niet het idee van zich afschudden dat het slechts een kwestie van tijd is voordat ze worden ontmaskerd tot wat ze werkelijk zijn: mensen met beperkte vaardigheden en talenten.”
Dit fenomeen heet het oplichterssyndroom. Het blijkt dat vrouwen zichzelf stelselmatig onderschatten. Dat wetende staat jou maar 1 ding te doen. Elke keer als jij denkt dat je wordt ontmaskerd zeg je tegen jezelf:
Ik ben goed in wat ik doe. Ik verdien mijn succes. Ik heb dit helemaal aan mezelf te danken. En ik ben er trots op!
Beloofd?