Remkje (43) is moeder van twee zonen van 13 en 11 jaar en getrouwd met Ferdinand. Ze heeft gewerkt als kindertherapeut, leerkracht BO en VO (Nederlands). Remkje geeft elke week op Mama Glossy haar ongezouten mening over actuele zaken en ander moedergoed.
‘Het verschil tussen Vaderdag en Moederdag is 170 duizend Facebookfoto’s’, las ik ergens op Facebook. Inderdaad explodeerde op Moederdag mijn Facebook bijna van de kwelende Moederdag-berichtjes en foto’s van hoe geweldig de moeders verwend waren en hoe lief hun kinderen waren en hoe schattig en leuk…. Beetje ’to much’ naar mijn smaak. Toen ik afgelopen zondag (Vaderdag) toevallig even mijn Facebook checkte, had ik er maar een paar. Wel genoeg om te ontdekken dat het Vaderdag was dus. Het ‘lijdend voorwerp’ en de vader van mijn kinderen lag op dat tijdstip al in het zwembad voor zijn zondagse zwemtraining. De kinderen en ik waren nog niet zó wakker toen hij vertrok dat we aan Vaderdag gedacht hadden, hij zelf trouwens ook niet. Toen hij terugkwam, hadden we gezellig de tafel gedekt en zijn kadootjes op zijn bord gelegd. Mooie tekening van de jongste bovenop. En dat was onze Vaderdag. Prima toch? De vader in kwestie vond het prima. Hij is wars van alle verplichte gezelligheden en zou als eerste in de rij staan als Kerst, Moederdag en verjaardagen afgeschaft zouden worden en is dus eigenlijk geen goed voorbeeld. Een aardigheidje, zo zie ik het, meer niet.
Als ik eens naga hoe Vaderdag is ontstaan, kom ik tot de ontdekking dat de dag in 1909 door Sonora Smart Dodd uit Washington is geïntroduceerd. Zij wilde haar vader, een veteraan uit de Amerikaanse Burgeroorlog, eren die bij de geboorte van zijn zesde kind weduwnaar was geworden en wilde zijn kracht en doorzettingsvermogen onder de aandacht brengen. Ze was hiervoor geïnspireerd door de Moederdag die een jaar daarvoor was ingesteld. Moederdag vindt haar oorsprong in de Mothers Day Work Club die opgezet was om voedsel en medicijnen voor hulpbehoevende moeders te verzamelen. Kijk, dat is dan nog eens logisch! Die vader en die moeder hadden echt wat gepresteerd!
Mijn vader is wel eens boos geweest dat ik niks aan Vaderdag deed. Maar als ik het zo lees, moet je ook wel iets gepresteerd hebben, wil je in aanmerking komen voor Vaderdag. Niet dat ik het niet geprobeerd heb hoor, Vaderdag vieren. Als heel jong meisje ben ik daar nog dapper mee bezig geweest. Echter het maken van drie knutselwerkjes op school (1 voor de biologische vader, 1 voor de stiefvader, 1 voor de vaderfiguur die opa heette) werd zo ingewikkeld dat de juffen dat niet goed meer vonden. Voor mijzelf was het ook erg lastig. De man tegen wie ik wel eens per ongeluk papa zei, was mijn opa. De man die mijn vader was, wilde of kon geen papa zijn. En mijn stiefvader verdween na 7 jaar ook weer uit mijn leven. Kortom, verwarrend.
Nu ik zelf kinderen heb, vind ik het wel leuk als we Vaderdag vieren. Een beetje dan. Deze vader verdient het ook.
Maar als we dan tóch vaderdag vieren, vind ik het met name geschikt voor jonge kinderen, laten we zeggen van basisschool leeftijd. Een leuk knutselwerkje, een klein kadootje en een ontbijtje op bed, maar verder moeten we niet gaan. Geen boormachines, grasmaaiers of weet ik veel wat. Als ze die nodig hebben, kopen ze die zelf maar. Een lieve geste van de kinders om hun pa te laten weten dat ze hem lief vinden. Maar daar moet het dan ook bij blijven. Bovendien moeten die vaders dan ook wel echt lief zijn, anders houdt het gewoon op.
Wat je niet zaait kun je niet oogsten!
(Trouwens, het zelfde recept voor Moederdag!)
You might also like
