Als creatieveling in hart en nieren geniet ik van mijn werk en mijn eigen bedrijf, tassen- en accessoiremerk Cavalier. Fotografie, grafisch design en wenskaarten ontwerpen zijn naast Cavalier mijn grootste bezigheden. Ik woon samen met een verwende Cavalier King Charles Spaniel, Percey (tevens de muze achter mijn merk), een brutaal konijn dat de hele dag in de woonkamer ligt te loungen en, niet te vergeten mijn lieve Robin, sinds een klein jaartje mijn man te noemen. Ooit, ja ooit, wilden we wel een kindje. Ooit kwam echter eerder dan gepland en we verwachten een dochtertje. Een roze wolkerige zwangere ben ik niet, dolbij met de komst van ons kindje wel!
De ene na de andere safari brochure valt als de Wehkamp van vroeger door onze brievenbus. Voor we wisten dat ik zwanger was, waren we volop bezig met het plannen van onze honeymoon; een safari ergens in Afrika. Nadat ik twee weken geleden op een echo mijn kleine kindje voor het eerst fatsoenlijk heb mogen aanschouwen, is er geen haar op mijn hoofd die nog naar Afrika wil. Als een leeuwin wil ik mijn kleine welpje beschermen. Niet in de middle of nowhere maar ergens waar er goede ziekenhuizen in de buurt zijn. Waar ik me geen zorgen hoef te maken over het eten dat ik voorgeschoteld krijg, malaria muggen in m’n nek of een mogelijke aanval door een hitsig nijlpaard. Mijn ontembare enthousiasme om in het diepe te springen van wat dan ook lijkt plots vervangen door een rare voorzichtigheid. Ik loop nog wel de hele dag tegen deuren aan, struikel regelmatig en nam zonder erbij na te denken een hap cheesecake waarvan niet geverifieerd was of er rauwe eieren in zaten. Maar toch, ik ben huiveriger voor gevaar, voorzichtiger met mijn lijf nu er een mensje in probeert te groeien. Dus bye bye safari, hello onbekende, veilige bestemming.
Het wordt een lijstje met vooral veel strepen door de bestemmingen. Zuid Europa? Te vaak geweest. Ibiza? Te koud nu, en net getrouwd daar. Hawaii? Veel te ver vliegen. Noord Afrika? Nee. Canarische Eilanden? Mwah, nee. Zuid Amerika? Nee, te ver en weinig vertrouwen in de gezondheidszorg daar. Azie: nee, al heel vaak geweest en ik wil niet met m’n benen wijd in een Bangkokkerig ziekenhuis als er iets mis is. Gebaseerd op geen enkel wetenschappelijk feit kraak ik elke locatie af. Het gaat om gevoel (lees: hormonen). Een groot deel van mijn jeugd heb ik doorgebracht in Amerika en ik voel me vertrouwd met de artsen en de ziekenhuizen daar. Dus mijn oog valt op Miami. Vaker geweest, dol op, redelijke vlieguren, mooi weer en prima ziekenhuizen in de buurt. Ik wéét dat er weinig kan gebeuren en zoals mijn verloskundige zei, ‘als het mis gaat, gaat het waarschijnlijk toch dusdanig mis dat het een miskraam wordt en kan men er nog weinig aan doen’ maar toch, dat gevoel he. Die hormonen en die voorzichtigheid.
Na heel wat gegoogle kom ik de term babymoon tegen. Een soort honeymoon maar dan terwijl je zwanger bent. Zoekend naar een mooi plaatsje in de buurt van Miami, waait Turks & Caicos als babymoon tip opeens voorbij. Hoe? Waar? Ja, dat zeiden wij ook. Een groepje tropische eilandjes op een uurtje vliegen van Miami. Een top lokatie voor een babymoon vanwege de goede bereikbaarheid, de westerse gezondheidszorg, een goed ziekenhuis, blauwe zee, wit strand en tophotels. Plus de Victoria’s Secret shots worden daar geschoten. Gegarandeerd mooie plekjes te vinden dus. Onze safari honeymoon wordt een weekje Miami en een weekje Turks en Caicos. Die leeuwen en olifanten, daar gaan we wel een ander keertje naar toe. Volgende keer uiteraard een uitgebreid verslagje van onze babymoon en voor nu een foto voorproefje!
You might also like
