Fem (33) manlief Def (35) en zoontje Jim (bijna 2) wonen ineen monumentaal appartement in de binnenstad in het oosten van het land. Ze hebben plannen om te gaan emigreren naar Nieuw Zeeland, het land van hun dromen en het land waar ze echt thuiskomen. Voordat dat grote avontuur gaat beginnen moet echter eerst hun appartement nog verkocht worden… Tot die tijd genieten ze volop van hun familie, vrienden, en bovenal van hun buren; het koffietentje, waar ze bijna dagelijks te vinden zijn voor een shot cafeïne. Klik hier om Fem te volgen op Instagram!
Krap 4 maanden waren we samen toen we voor het eerst op vakantie gingen naar de Franse Alpen. Niet wetende dat deze vakantie een “relatie test” voor ons in petto had. In onze kofferbak lag namelijk een heuze tent. En dan geen klein iglo tentje, nee een tent uit de jaren 80 inclusief slaap cabines en luifel. Een kleine notitie: we hadden geen beschrijving van de tent, laat staan internet op onze mobiele telefoons, om even een beschrijving te googlen. Maar met onze prille verliefdheid hebben wij dit ding in mum van tijd staan, en kunnen we er gauw in duiken, iets wat je toch het liefst doet de eerste maanden als verliefd stel. Ik zal je alle taferelen besparen maar wij hebben het oude gepensioneerde echtpaar verder op het veldje – met hun even oude Kip caravan – de tijd van hun leven gegeven.
Onze relatie heeft deze vakantie overleefd en helaas voor ons, de tent ook. In 2007 vertrekken we met onbetaald verlof voor drie maanden naar Nieuw Zeeland. Drie hele maanden reizen we als heuse gipsy’s met ons campertje: een oude Japanner met een drie centimeter dikke, houten plank met een dun matras als bed, een 2-pits gasstel en een koelbox, door dit geweldige land. We genieten volop van de vrijheid, elkaar en van het prachtige land en haar bevolking. We maken boottripjes waar we walvissen en dolfijnen spotten, we springen van een brug met een bungy koord, maken prachtige wandelingen, bekijken de mooiste zonsopgangen, barbecueën op het strand, ontmoeten de meest vriendelijke en leukste mensen (kiwi’s en reizigers) en rijden uren lang langs de meest prachtige natuur landschappen. Echt, de reis van ons leven!
We zijn op slag verliefd op Nieuw Zeeland en we willen terug! Het liefst zo snel mogelijk. In 2010 nemen we allebei ontslag om met een enkele reis weer terug te keren. We kopen een Japans busje die we Hector noemen, met net zo’n crappy bed en matras, maar we genieten weer volop. We gaan nu zelfs werken inruil voor eten en een bed. Zo werken we op een boerderij waar we zorgen voor de twee maanden oude kalfjes, wonen we bij een goudmijners gezin, worden we dronken en leren we alles over het wijnproces op een wijngaard en mogen we koppen en konten scheren van schapen op een enorme schapen boerderij! We maken ook de oversteek naar Australië en ook daar maken we een onvergetelijke reis om vervolgens blut richting Nederland te keren.
Nieuw Zeeland zit in ons bloed, we weten het zeker, hier willen wij gaan wonen! In 2012 vertrekken we weer, nu om onze mogelijkheden te bekijken. We informeren bij de locals naar werkgevers en bekijken buurten waar we ons in de toekomst zouden willen vestigen. Kort na thuiskomst raken we zwanger en beslissen we, als Jim 6 maanden oud is, ons huis in de verkoop te zetten en er definitief voor te gaan. Ons huis staat dus te koop, Jim wordt over een week al weer twee jaar en het liefst zouden we morgen vertrekken!
Iedereen droomt er wel eens van om bijvoorbeeld een oud chaletje te kopen in Frankrijk om daar spreekwoordelijk “als een god in Frankrijk” te leven. Maar is dit echt wel zo leuk? Vaak wordt er aan mijn ouders gevraagd wat zij er van vinden; om je dochter, haar man en kleinkind te zien vertrekken naar de andere kant van de wereld. Men gaat er van uit omdat dit onze keuze is, wij het helemaal niet lastig vinden om twintigduizend kilometer verder op te gaan wonen. Maar heel eerlijk, soms zou ik willen dat we deze reis nooit hadden gemaakt. We zijn verliefd op Nieuw Zeeland, waar we ons echt thuis voelen, en waar we Jim graag willen zien op groeien maar in Nederland zijn onze roots en familie. Het lijkt allemaal zo makkelijk, maar ik kan je uit ervaring vertellen dat het soms bijzonder lastig is!
Hier in Nederland ergeren we ons soms aan verplichtingen en onbelangrijke dingen. Aan de andere kant van de wereld transformeren zij in verlangens… Neem bijvoorbeeld Kerst: zittend in Nieuw Zeeland wetende dat je hele familie gezellig samen zit te “genieten” van de droge rollade- welke we traditie getrouw al 25 jaar geserveerd krijgen tijdens het Kerstdiner – doet me verlangen dat ik mijn tanden er ook in mocht zetten. De oer saaie verjaardag van oma Beb (inclusief sjoelbak) in het verzorgingstehuis lijkt me nu helemaal de bom vanaf 20.000 km afstand. De verschrikkelijk norse caissière bij de Hema (overigens mijn favoriete winkel), die er al werkt sinds de oprichting in 1926, zou ik zelfs graag willen knuffelen. En niet te vergeten de sportschool bij ons om de hoek, waar ik me 1 keer in de week in het zweet werk…Just kidding, hier verlang ik natuurlijk helemaal niet naar, halleluja wat een bevrijding!!
Ik ga echt optimaal genieten van alles en iedereen zolang we nog hier in Nederland zijn. Want wat ik ga ik dit allemaal missen! En nu eerst op naar de sportschool ;-(
Liefs Fem xx
You might also like
