De 25-jarige Virginia Vega woont samen met haar man Jonathan en dochtertje Indy (3) in Amsterdam. Ze werkt parttime in de kindermode en staat ontzettend positief in het leven! Na een slechte start met Indy – zij werd geboren met hersenvlies ontsteking – geniet zij nog meer van de kleine dingen in het leven! Lees snel het bijzondere verhaal van Virginia en ontdek hoe zij omgaat met het moederschap…
Wanneer wist je dat je moeder wilde worden?
“Dat wist ik eigenlijk altijd al. Maar wanneer? Dat wist ik niet. Ik liet het gewoon op me afkomen zonder er een tijd aan te geven.”
Hoe verliepen je zwangerschap en bevalling?
“De zwangerschap was wel oké! Buiten dat ik een reusachtige grote buik had. En de laatste 2 maanden recht op tegen de muur sliep! Indy drukte zo op mijn longen dat ik het zo benauwd kreeg als ik normaal in bed lag. Dus er was geen andere optie! Kussentje tegen de muur en recht op slapen ,haha… ”
“De bevalling? Hells! Dat is het enige wat ik vond en tot nu toe nog steeds vind! Respect voor alle vrouwen die een kindje hebben gebaard! Mijn vliezen braken vrijdag nacht. Maar nee hoor, geen bevalling. Geen oog dicht gedaan. We moesten afwachten zei de verloskundige aan de andere kant van de lijn… Oké afwachten… Ik ben een ontzettende controle Freak! Dus ik bleef wakker en wachten, de minuten duurde eeuwen. ’s Ochtends verwees de verloskundige me toch door naar het ziekenhuis. Ik voel niets? Waarom niet? Wanneer dan wel? Waarom duurt het zo lang? Zo gezegd zo gedaan. Daar heb ik uren aan een scan gezeten waar ze het hartje van de baby goed onder controle konden houden. Aan het einde van de middag mocht ik weer naar huis. Alles gaat goed met de baby hoor, mevrouw Vega! Maar het is nog even afwachten.”
“Ik had er schoon genoeg van! Negen maanden moeten wachten, twee maanden rechtop slapen en me een soort walvis voelen! Niet lang nadat we thuis waren kwamen de weeën. Jeetje wat was ik misselijk van dat gevoel. Verloskundige! Ik voel wat! En voel me ook echt misselijk! “Ik kom eraan, het gaat nu beginnen” zei ze nog. Dat heb ik erg goed onthouden.. Na 3 uur lang misselijk geweest te zijn.. en met een teil naast de bank. Mochten we naar het kraamhotel in het ziekenhuis. Heb daar 6 uur lang in het bad gezeten.. De ontsluiting ging super traag. Na 6 uur had ik 6 cm ontsluiting. “Het gaat volgens mij niet werken zo” zei de verloskundige nog. Ondertussen kwam er een dokter binnen met super leuk nieuws! Ik mocht even vertrekken naar een ander ziekenhuis want ze hadden deze kamer nodig. Ik werd ondertussen uit het bad gehaald half aangekleed en vervoert met de ambulance naar een ander ziekenhuis.”
“Het ritje duurde voor mijn gevoel uren. Daar waren we! Er kwam een gigantische vrouwelijke dokter op me af! Zo mevrouw Vega! We gaan de baby halen! Als je even mee werkt dan zijn we er zo! Het enige wat ik dacht was, mee werken? Ik kan niet meer! Ze zetten me aan allerlei apparatuur. Opeens stopte ze even.” Ze heeft koorts!” riep ze.
Toen ging het rap! Indy moest er onmiddellijk uit! Ik had al uren 40 graden koorts dus Indy ook! Het was bijna zondag ochtend 7:00. Daar kwam ze! Mijn engeltje. Ik mocht haar 2 seconden vasthouden maar ze moest direct mee. Er was iets niet goed. Maar wat? “Rust maar even uit we zijn zo bij je terug,” zei de gigantische maar oh zo lieve dokter. Twee uur later kwamen ze terug. Met heel erg slecht nieuws. “Uw dochter heeft hersenvlies ontsteking mevrouw Vega. Het gaat niet goed met Indy.” Ik wist even niet wat ik moest zeggen. “Maar jullie kunnen haar toch beter maken?!” Dat wisten ze niet zeker. We moesten de eerste twee dagen afwachten of ze sterk genoeg was. De wereld stortte in. Afwachten? Hoe kun je afwachten op zo iets? Ondertussen lagen ik en Indy al 2 dagen in het ziekenhuis. Indy in de couveuse en ik tussen alle moeders die daar lagen met hun gezonde baby’s. Wat deed mijn lichaam zeer van het zitten kijken in de couveuse en van verdriet. Maar na twee dagen kwam er een soort van licht in deze verschrikkelijke tunnel.”
Moeder Vega, “Ik heb nieuws! Indy Liv is een sterke baby! Ze is stabiel op het moment!” Woow! what a feeling! Voor mijn gevoel ging ik dwars door het dak heen van vreugde! “Maar er is nog wel een ander ding. Ze heeft kans om of blind of doof of een andere afwijking te krijgen.” Ik hoefde daar geen seconde over na te denken! “Het maakt mij allemaal niet uit!” Riep ik! Ze is er nog, en dat is het aller aller belangrijkste! We moesten twee weken blijven zodat ze haar goed in de gaten konden houden en alle testjes met haar konden gaan doen om erachter te komen wat er dan wel mis zou zijn. Na alle testjes prikjes en traantjes was het grote nieuws daar! Indy heeft een engeltje op haar schouder gehad! En is een heel gezond kindje. Ik mocht heel erg trots zijn op haar. Dat ze zo klein maar zo sterk is geweest! Mijn engeltje.”
Hoe is die periode voor jou geweest met Indy?
“Het was helaas nog niet voorbij. Indy was een ontzettende huil baby, Maar dan ook echt een ‘huil baby’ 24/7 huilde ze. Ze was ontzettend gevoelig voor alle prikkels om haar heen echt alles van de tv tot aan bezoek alles was teveel voor haar. De hele familie hielp ons om door deze zware periode heen. Mijn moeder en schoonzus stonden soms wel 6 uur lang Indy in slaap te wiegen, zingen, wandelen. Na 6 maanden stopte het. ”
Wat vind je de leukste dingen van het moederschap?
“Het inzien dat je geniet van alle kleine dingen in het leven. Van de eerste keer zelf het flesje vast houden tot aan samen gezellig lunchen en kletsen.”
Wat vind je de minder leuke kant van het moederschap?
“Ik heb niet echt minder leuke dingen. Alles wat ik dan wat minder vind zijn de fases. Zoals 2 is Nee! Maar dat komt meestal wel weer goed.”
Wat is voor jou een goede balans tussen werk en gezin?
“Ik werk drie dagen in de week, dus heb genoeg tijd om leuke dingen te doen met Indy. En als ik thuis kom van het werk breng ik Indy om 19 uur naar bed met een verhaaltje en een liedje. Ik en mijn man doen ook vaak leuke dingen met Indy. Pretpark, schaatsten, ballenbak dat soort dingen.”
Wat heb jij van jouw ouders meegekregen?
“Ze zeggen dat ik een behoorlijke eigen wil had. En daar ook alles voor deed. Dat herken ik heel sterk terug aan Indy.
Ze weet precies wat ze wel en niet wilt.”
Welke normen en waarden geef jij je kinderen mee?
Normen en waarde vind ik erg belangrijk. Altijd bedanken en altijd met twee woorden. En ik probeer er nog steeds in te krijgen: Wees lief voor iedereen dan zijn ze mensen ook lief tegen jou.
Hoe gaan jullie thuis om met de Ipad / Iphone?
Indy is een erg speels kind. Ze mag wel eens een filmpje kijken op de ipad. Maar ze heeft daar geen geduld voor. Twee seconden later staat ze alweer met een nagellak van mij te zwaaien. Deze op doen mama! Dat hebben prinsesjes ook!
In hoeverre is gezonde voeding voor het gezin belangrijk?
“Wij eten zoveel mogelijk gezond! Fruit en altijd verse groenten. We proberen ook gevarieerd te eten van een stamppot naar een Nasi goreng.”
Wat is het lievelingseten van Indy?
“Indy is gek op Bami en allerlei soorten soep.”
Hebben jullie een avond ritueel en hoe ziet deze eruit?
“Rond 18 uur gaan wij eten. Daarna gaat Indy in bad. Dan maakt papa een prinsessen vlecht. En ik doe haar pyjama aan, lees uit haar lievelingsboekje en als afsluiting zingen we samen een liedje.”
Hoe creëer jij tijd voor jezelf?
“Als oma of papa Indy meenemen op een uitje dan heb ik even mijn handen vrij.”
Wat doe je graag? Waar kan je onwijs van genieten?
“Ik kan onwijs genieten van even alleen of met een vriendin een koffie drinken en even te kletsen over van alles en nog wat.”
Hoe belangrijk is quality time voor jou en je man samen?
“Altijd belangrijk! Samen even lunchen of samen een filmpje kijken.”
Heb je nog bepaalde dromen?
“Zeker! Voor een langere tijd in het buitenland wonen.”
Hoe zie jij de toekomst?
“We zijn op zoek naar een groter huis! Met een tuin waar we heerlijk in de zomer kunnen genieten. Daar kan ik echt naar op uitkijken. Nieuw interieur Alles nieuw, heerlijk! Verder kijk ik wel wat de toekomst ons brengt.”
Wat is jouw levensmotto?
“Waardeer alle kleine mooie dingen en momenten in het leven de tijd vliegt! Daar heb ik heel veel van geleerd afgelopen jaren.”
Heb je nog tips voor andere moeders?
“Elke moeder doet het op haar eigen manier. Maar neem ook eens wat tijd voor jezelf! Als jij blij bent is het kind ook blij! ”
Virginia: Jas Tigha // Shirt Minimum // Rok Maison Scotch // Schoenen Dr Martens // Hoed Ruby Tuesday via Biggles Amsterdam
Indy: Jurk Bang Bang Copenhagen // Maillot Little Pieces // schoenen Dr Martens via Lemonade Amsterdam
Concept & Styling: Frederieke Wieberdink
Foto’s door Alina Krasieva
You might also like
