Liza Smit is begin dit jaar 30 geworden en al zes jaar de trotse mama van Azura. Ze woont samen met haar vriend Marnix in Utrecht en werkt drie dagen in de week op een kinderdagverblijf in de stad. Lees snel verder voor het verhaal achter deze Power Mom en waarom zij het jonge moederschap als iets positiefs ervoer.
Wanneer wist je dat jij moeder wilde worden?
Ik wist het al heel lang. Ik was op dat moment zeven jaar samen met mijn toenmalige vriend en de meeste mensen om ons heen hadden toen net een kindje. Het voelde goed. Mijn vriend was als muzikant veel van huis dus het leek me fantastisch om dan samen met ons kindje thuis te zijn. We besloten ervoor te gaan, maar wilden eerst nog samen op vakantie naar New York. Daar stak Azura een stokje voor want ik was meteen zwanger! Ik was 24 en tegelijkertijd zwanger met één andere collega.
Hoe vond je het om zo jong moeder te zijn?
Ik zag dat helemaal niet als iets negatiefs en zag juist veel voordelen. Ik was nog helemaal in shape voor de zwangerschap en ook snel weer terug in vorm na de bevalling. Ook had ik nog heel veel energie toen. Ik denk dat je prioriteiten veranderen als je ouder wordt. Ik werkte toen al een tijdje, had mijn vriend, familie en vrienden, maar was niet enorm carrière belust. Wanneer je die drive wel hebt begin je misschien iets later aan een kindje. Voor mij was zij alles wat ik nodig had toen. Een kindje hebben is zo gezellig. En ze is gewoon helemaal van mij. Je voelt dan pas wat onvoorwaardelijke liefde echt is. Ook houden je kinderen je een spiegel voor. Je leert heel veel over jezelf door hoe zij naar je kijken en door het gedrag dat zij van je overnemen.
Met Azura’s eerste oud en nieuw bleven we thuis en waren we heel benieuwd hoe ze zou reageren op het lawaai van het vuurwerk. Ze lag in de box en om 00.00 uur stonden wij over haar heen gebogen. Het vuurwerk knalde los en Azura’s gezicht vertrok van de spanning. We waren bang dat ze heel hard ging huilen, maar mevrouw poepte haar luier vol (tot aan haar oren), en zakte weer weg in slaap. Ik vergeet nooit meer hoe hard we daar stonden te lachen.
Je had thuis een baby en zorgde op het kinderdagverblijf ook vijf dagen per week voor kindjes. Hoe voelde dat?
Je leert erg veel wanneer je op een kinderdagverblijf werkt. Ik had door dat werk het gevoel dat ik het verzorgen van mijn eigen kindje ook beter aan kon. Bovendien sliep Azura van begin af aan ontzettend goed. Nog steeds eigenlijk. Daardoor kwam ik niet na een gebroken nacht oververmoeid voor een groep baby’s, dreumesen en peuters te staan. De relatie tussen mij en haar vader ging uit en ik verhuisde van Rotterdam weer terug naar Utrecht. We hebben hard ons best gedaan om die overgang zo makkelijk mogelijk te maken voor Azura.
We zitten nu wel in een heel andere leeftijdsfase. Als een kindje wat ouder wordt moet je haar ook veel meer vermaken. Zeker nu ze naar school gaat. Ik wil haar nog steeds mijn onverdeelde aandacht geven, maar ze vraagt nu uiteraard hele andere dingen van me dan toen ze een baby was.
Hoe was de overgang naar school?
Heftig. Je moet als moeder accepteren dat ze ineens haar eigen persoontje is en je niet meer in elk onderdeel van haar leven voorkomt. Wel heb je meer je handen vrij wanneer ze naar school is. Er gaat voor haar een hele nieuwe wereld open. Misschien ook wel goed dat ze wat meer om haar heen kijkt. Toen ze drie was liep ze vrolijk achter een Japanse familie aan de Efteling uit. Ik zie haar nog lopen met haar gekleurde helium ballon. Ze had niets door.
Als kleuter krijgt een kind ineens ook vriendjes en vriendinnetjes en wil ze bijvoorbeeld precies hetzelfde dragen of doen wat zij doen. Ik probeer haar te leren dat ze niet altijd met anderen mee hoeft te doen. Ik wil dat ze haar eigen persoontje is. Ook hoort bij deze fase veel meer communicatie. Ik vind het echt belangrijk dat we samen haar dag doornemen. En dat zij invloed mag uitoefenen op wat ze die dag naar school wil dragen.
Hoe belangrijk is haar eigen kledingstijl voor jou?
Heel belangrijk. Ze mag haar eigen creativiteit ontwikkelen. Wel sluiten we compromissen. Zij mag bijvoorbeeld kiezen of ze een rokje of broek draagt en dan kies ik wat ze erboven draagt. Of ik kies welke schoenen. Niet voor de look, maar omdat ze anders alleen maar in egaal roze naar school wil. Azura is stoer, dat mag ze ook best uitstralen. Stoer en meisjesachtig gaan heel goed samen. We shoppen ook graag samen. Lekker winkelen of via internet. Dan maakt zij ook het pakje open en kijken we samen wat ze leuk vindt en wat niet. Ik kijk niet echt naar merken. Wat leuk is, is leuk. Wel wil ik zeker weten dat een merk niets te maken heeft met kinderarbeid. Het allerleukste aan kinderkleding vind ik dat er zoveel mogelijkheden zijn. Zoveel kleuren en printjes die je zelf niet meer aan durft, maar die haar super staan. Een roos op een legging wordt bij een volwassen vrouw al gauw een klaproos. Bij haar staat het gewoon schattig.
Denk je wel eens aan de toekomst?
Zeker. Ik vind het zo belangrijk dat zij zich goed in haar vel voelt en gelukkig is. Daar heb ik ook alles voor over. Dat zij ook de liefde gaat ervaren van het moeder zijn wens ik haar echt toe. Van mijn ouders kreeg ik mee dat je altijd een beetje kind moet blijven. Doen waar jij echt zin in hebt. Dat en beleefd zijn naar anderen toe en respect voor andere mensen hebben. Dat probeer ik haar ook mee te geven.
Volg jij Mama Glossy al op Instagram?
You might also like
