Jasmine heeft samen met manlief Eric sinds een aantal maanden een prachtig Perzisch/Nederlands vrouwelijk mixje genaamd Emilie op de wereld gezet. Ze wonen hartje centrum in een grachtenpandje vlakbij de Zuid-Hollandse kust. Met een master in de psychologie op zak werkt ze al een aantal jaar als projectplanner. Daarnaast is Jasmine gek op design, (kinder-) interieur en fotografie. Haar levensgeluk haalt ze uit de kleine geluksmomentjes op een dag. Sinds kort deelt ze sommige fijne momentjes op haar Instagram account genaamd minemilie.
Er zijn vele momenten in het leven te noemen waarin je kunt spreken van een ‘eerste keer’. Voor de eerste keer koken (oei), eerste keer op kamers, eerste keer je salaris ontvangen (én uitgeven), DE eerste keer…
Allemaal spannende, ontroerende, soms mindere en vaak hilarische momenten op zich. Maar naarmate je ouder wordt neemt de kwantiteit van dit soort momenten af en opereer je vaker op de automatische piloot. Totdat je moeder wordt.
Het moederschap is als het ware een snelle aaneenschakeling van eerste keren. De eerste echte wee (hallo en au), de eerste keer dat je je kind in de ogen kijkt, de eerste dag thuis met z’n drieën, de eerste luier die je verschoont, de eerste lach, de eerste nacht doorslapen (helaas bleef dit bij een paar keer), de eerste keer omrollen, de eerste tandjes…
Je knippert twee keer met je ogen en het moment is alweer voorbij, maar wordt meteen weer opgevolgd door het volgende moment. Kortom, er gebeurt een hoop en je kind ontwikkelt zich razendsnel. Voor m’n bevalling begreep ik nooit waarom ouders zo trots konden vertellen over dingen die mij heel normaal leken in de ontwikkeling van een kind. Nu weet ik wel beter.
Al die eerste-keer-momenten gaan namelijk gepaard met gevoelens van enorme trots en uitspraken als kijk-mijn-kind-nou en oh-wat-goed-schatje! Tegenwoordig is in ons huis een goede poepluier al een nieuwsalert die we trots als bericht met foto naar elkaar sturen. Instagram is wat dat betreft een goede oefening in impuls beheersing, want het liefst zou ik de hele dag foto’s van Emilie spammen! Met trots schieten we dus behoorlijk wat GB’s vol op de computer (en de extra harde schijven). Zo ook afgelopen weekend, want we hadden weer een eerste-keer-momentje: met Emilie naar het strand!
Wat een geluksmoment om Emilie zo blij te zien genieten van het strand. De eerste keer dat ze zandkorrels tussen haar handen voelde (en uiteindelijk ook proefde, want ze zat helemaal onder) was een voorrecht om te mogen meemaken. Er is nog zoveel wat ze nog niet kan of nog moet ontdekken, dat we voorlopig nog wel even zoet zijn. De dagen vergeten we, maar de eerste-keer-momenten blijven bij. Op naar de volgende!
Liefs Jasmine
You might also like
