Jasmine heeft samen met manlief Eric sinds een aantal maanden een prachtig Perzisch/Nederlands vrouwelijk mixje genaamd Emilie op de wereld gezet. Ze wonen hartje centrum in een grachtenpandje vlakbij de Zuid-Hollandse kust. Met een master in de psychologie op zak werkt ze al een aantal jaar als projectplanner. Daarnaast is Jasmine gek op design, (kinder-) interieur en fotografie. Haar levensgeluk haalt ze uit de kleine geluksmomentjes op een dag. Sinds kort deelt ze sommige fijne momentjes op haar Instagram account genaamd minemilie.
Het is nu 30 december en terwijl ik dit schrijf zit ik op de boot naar Terschelling voor een minivakantie met m’n gezin. Nu vraag je je misschien af waarom ik, i.p.v. gezellig praten met m’n partner, bezig ben met het schrijven van dit stuk. Nou, dat komt omdat we maar nét aan deze overvolle boot hebben gehaald, waardoor we nu mijlenver van elkaar af zitten. Tegenwoordig hebben we dat wel vaker, dat we afspraken maar nét aan halen. Slecht timemanagement en ons excuus: Emilie.
Na ruim negen maanden moederschap is het namelijk nog steeds iedere keer uitvogelen wat er mee moet als we de deur uitgaan. Hoeveel voeding, wat is haar schema, hoeveel luiers, hoeveel rompertjes, hoeveel setjes kleding? Zoveel vragen! En het antwoord op al die vragen verandert steeds, want je kindje verandert ook met iedere fase. Ik denk dat moeders, als ze dat nog niet waren van nature, de meest besluitvaardige mensen op aarde moeten zijn. Nu hebben wij naast de gebruikelijke rompslomp nog een andere uitdaging: onze auto heeft de formaat van een postzegel.
We hebben zo’n handige stadsauto, maar even boodschappen doen én de kinderwagen meenemen kan al een probleem zijn met deze auto. Voor een minivakantie met kind en kinderwagen is dus naast uitmuntend ruimtelijk inzicht, om alle spullen passend erin te krijgen, ook de kunst van het weglaten van bagage geboden. Aangezien Emilie’s slaapzak en deken al bijna een hele trolley in beslag nemen, was het dus de vraag wat ik voor mezelf mee zou nemen. Ik heb een keer voor een weekend Hong Kong 28 kilo bagage in m’n koffer gehad, dus je begrijpt dat het voor mij een grote uitdaging is om minimalistisch op reis te gaan. Overigens heb ik toen wel bijna alles wat ik mee had aan schoenen en kleding gedragen, dus zo gek was het achteraf niet. Uiteindelijk heb ik de kleinste stapel kleding ooit ingepakt en zijn we nu onderweg naar het eiland waar we met de schoonfamilie het einde van het jaar gaan vieren.
Zo aan het eind van het jaar is het altijd een mooi moment om stil te staan bij wat er allemaal het afgelopen jaar is gebeurt. 2014 is het jaar geweest dat ik een gezin heb gekregen, dus tot nu toe is dit, ondanks alle zware momenten van het moederschap, het mooiste jaar in m’n leven geweest. Laten we hopen dat 2015 net zoveel mooie nieuwe momenten gaat brengen als de voorgaande maanden. Eén ding voor het nieuwe jaar staat al vast: er komt een nieuwe auto.
You might also like
