Als moeder “de toch wel chef” van een gezin, heb je vaak zonder dat je het zelf weet flink wat structuur aangebracht.
Tussen de -flestijden, slaaptijden, schooltijden en sporttijden (waarschijnlijk vergeet ik nu nog de helft) heb je je waarschijnlijk vaste gewoontes gecreëerd waardoor alles draait zoals het thuis draait. Daar werd ik mij pas echt bewust van toen ik onlangs veranderde van baan. Ik ging andere dagen en tijden werken. De kinderen moesten naar een andere opvang, Morris heeft er sinds een maand Naschoolse opvang (wat voorheen niet nodig was) en ook zwemlessen bij gekregen. Door al deze veranderingen loopt alles net even heel erg anders dan dat ik en de rest van mijn gezin gewend waren.
Voorheen had ik -amai wat klinkt dit burgerlijk – bijvoorbeeld mijn vaste” wasdag” in de week. Nou was ik bijna dagelijks -ik heb dus een soort van allergie v vuile was en vieze geurtjes-, maar op deze zogenoemde wasdagen werden de bedden gewassen en weer opgemaakt, werden er ipv 1, 3 wassen gedraaid en zag mijn huis er aan het eind van zo’n wasdag vuile-was en vieze-geurtjes loos uit! Daarna ben ik dan zielsgelukkig want het huisje ruikt dan zo fijn. Dat was (hihi) dus de maandag. Nu is mijn maandag een super leuke werkdag geworden en is de wasdag verschoven. Ik ben er nog niet uit naar welke dag.. maar dat vindt zijn weg wel. Een beetje ontregelt word ik er wel van. Ik word er een beetje onrustig van als dingen anders gaan. Ook zo’n voorbeeld is het schrijven van een blog. Normaal schreef ik op zo’n wasdag ook mijn blogs dat deed ik dan lekker in een opgeruimd huis, niets aan mijn hoofd en met een flinke mok thee of het koken. O, ja ook zoiets, want wie kookt er nu? Met mijn vorige baan kwam ik met mijn vermoeide dochter altijd pas na een normale kinder-etenstijd thuis van mijn werk. Mijn hongerige zoon lag vaak uitgeblust voor de tv, maar mijn lieve geduldige vriendje had dan altijd het eten al klaar. Er werd er gegeten gedoucht en daarna ging het grut naar bed. Weg avond. Nu kom ik rond een normale tijd thuis, zijn de kinderen nog enigszins gezellig met de avondmaal en is er daarna nog altijd even tijd om fijn te spelen. Nu zijn mijn vriend en ik vaak rond dezelfde tijd thuis en staan we een beetje onhandig in de keuken te doen. Wie kookt er? De eerste die de pan pakt.. Gelukkig gaat het vanzelf en is het nu een beetje om de beurt. Toch grappig dat je door dit soort veranderingen zo ontregelt kan zijn.
Kiekjes van de week: een fantastische selfie, klaar voor een mini festival, de kinderen hangen dan altijd rond de spiegel, Juul biets om een nagellakje, Morris is heel nieuwsgierig in alles wat ik doe en vraagt honderd uit:” Mam waarom nou niet die ringen die vond ik je ook mooi staan hoor”. Hij snapt niets van dat ik van alles aan en uit trek. De schat.
Liefs Jerr
You might also like
