Hoe doen al die moeders met net fietsende kinderen dat toch? Huppa, ze gaan gewoon zonder pardon de straat op in de ochtendspits met vaak meerdere kleine kabouters op de fiets in zo’n drukke stad waar scooters, haastende mensen, langzaam rijdende maar door jou en je net fietsende kind toch geïrriteerde pubers en allerlei ander volk? Ik ben dus net binnen van zo’n enerverend fietstochtje. Ik vind dat dus echt heel spannend. Aan de buitenkant straal ik rust uit en zullen niet veel mensen mij een stresskip vinden maar aan de binnenkant ben ik dus die stresskip die haar kind voor alles waarschuwt en mijn hart vasthoud voor al het gestreste gehaaste volk om mijn net fietsende kleuter heen. We wonen op zich redelijk dichtbij de basisschool maar het is druk onderweg. We moeten een kruispunt over waar meestal rijen dik aan wachtende fietsers staan voor het stoplicht. Als het druk is zie ik de spanning in Morris zijn ogen. Vanmorgen stond hij op zijn minifiets tussen al dat grote volk. Bij groen steek je normaal gesproken vijf rijbanen over maar vanmorgen redden Morris dit niet. Zijn fiets haperde bleek later en meneer kon niet rijden. We besloten na de eerste twee rijbanen, in de berm maar even te wachten want waarschijnlijk was het licht alweer op rood gesprongen. Hij baalde en moest huilen. In zijn ogen had hij gefaald. Zo sneu. Nadat ik hem had getroost en toch nog even had gevraagd iets op te schuiven, anders zouden moeder en zusje plat zijn -gevaarlijk zo’n tussenstoepje/berm- staken we verder te voet over. Aan de andere kant van het kruispunt probeerde we het weer opnieuw.. Op zijn fietsje stond hij nu als eerst achter het grote witte stopstreep. “Groen!!”: riep Juul heel hard. en daar gingen we. Morris ging keurig over de 4 rijbanen heen bleef netjes aan de rechterkant en zelfs de bocht met irritante knik nam hij top! Hij straalde en was weer trots. Na nog een rit van een minuut of 5 vol: wat knap, je bent een topper en goed zo ’s , later kwamen we aan op school. Ruim op tijd. Morris trots, mama trots maar een paar grijze haren rijker en zus was alweer gevlucht naar het speelplein en druk met al het leuks wat daar de vinden is. Gewoon een doordeweekse ochtend in de stad! Koffie..
Kiekjes van deze week: Mijn stadse motermuis Morris
Liefs Jerr
You might also like
