JERR BLOGT: ZO’N DAG

Soms word ik heel vrolijk wakker. Zo ook vanmorgen, ik had nog lekker vakantie dus ook nog niet zo’n irritante wekker naast mijn hoofd. Je weet wel die wekkers die het nodig vinden om ons op de meest irritante momenten -’s ochtends- wakker te maken . Maar vanmorgen kwam mijn kleine Juul gezellig op papa’s plekje liggen – die helaas moest werken-. Ze wilde nog even een filmpje kijken. Heel zoet kwam ze met haar drie slaappoppen – die ik vandaag toch echt ff in de wasmachine moest gooien- tegen me aan kruipen en zette zelf een filmpje op. Daar geniet ik van. Dat lieve lachje dat uber schattige meisje zo dicht tegen mij aan. Deze dag kon toch niet anders dan helemaal chill worden?!

Na lekker te hebben ontbeten begint het bij onze mini kater. Een kitten die wij in de eerste week van juli hebben opgehaald. Hij was door een kennis -held!- gevonden in Frankrijk met zijn broertjes. #oscaronzekateruitfrance –zie instagram– is ontzettend lief maar soms ook heel ondeugend. Zo vindt hij het nodig om tijdens eetmomenten even de show te stelen en klimt hij via mijn been -lees nageltjes erin alles- de eettafel op waar hij als je even de andere kant op kijkt zich snelt naar iets lekkers op tafel. Gelukkig hebben we zo’n plantenspuit omgetoverd tot de “Nee nee Oscar spray” -ja dit staat ook echt op het pompje – en begint hij het een beetje te leren. Goed, na het ontbijt ruim ik dan alles op. Soms helpen die kinderen uit zichzelf mee, soms na chantage -doen we allemaal ssst- en soms ook helemaal niet. Dit keer brachten ze zoals het hoort hun bordje naar de keuken maar lieten me met de rest zitten. Prima dacht ik. Geen zin in trammelant -choose your battles- en ze gingen verder ook super lief spelen trouwens. Dus ik besloot de rest zelf op te ruimen. Zij hadden immers ook vakantie. Maar terwijl ik rustig bezig ben, zie ik terwijl ik het aanrecht lekker opruim en alles aan kant heb ineens overal van die vieze plakkerige vet spetters. Maar ook echt ineens overal! Neeeee, hier had ik nu geen zin in! Ik wilde ook lekker even zitten met een van die leuke tijdschriften die zich in de afgelopen weken hadden opgestapeld. Ik dacht ammehoela en gunde mijzelf dat tijdschift maar ik kreeg trek in een koffie. Terwijl ik dat pakte bleven die vlekken mij aankijken. “maak mij schoon, loedermoeder” riepen ze. Zo nu en dan heb ik zoete inval en komen er vrienden of buurtjes langs en ik kon dit dus niet over mijn hart verkrijgen en gaf ze hun zin. Ok!! Dettol uit de kast sponzen erbij en gaan! Ik was de vieze keuken zat en zat even woest te poetsen. Ik bekijk tevreden mijn keukentje en dacht dan ineens: Oehh shoot de was van gister had ik die nacht op het balkon laten hangen. Die nacht was onrustig en er was aardig wat wind en ook flink wat regen gevallen wat eigenlijk heel raar was want die dag had ik overdag nog met korte mouwen over het strand gehobbeld. De zon scheen flink maar in de avond ging het al heel snel los en dat was te zien. Wat een ravage op het balkon. Oei de wind… Jup je raadt het al. Het hele wasrek vol met schone was, was omgewaaid. Gelukkig was ik de dag ervoor nog wel zo bijdehand geweest om er knijpers aan vast te maken zodat mijn was nu niet door heel Den Haag lag maar alleen sneu en gekreukt aan mijn omgeslagen wasrek. De grond was niet heel fris meer dus ik kon zo de hele bende weer opnieuw de wastrommel in. Jeeh tijd voor koffie!!! De ijskoffie in mijn mok kon niet meer en ook mijn Mokkamaster had inmiddels zijn warmhoudplaat al uitgegooid dus ik moest weer even nieuwe zetten en dan zal je net zien dat de vers gemalen koffie over heel je net schoongepoetste aanrecht beland. Joepie. Daar gaan we weer! Terwijl ik daarna wacht op mijn heerlijke bakkie, geef ik de plantjes nog even water en terwijl ik net heel trots ben op mijzelf want de plantjes leven hier namelijk steeds langer -whoehoew- denkt mijn toffe hangplant ‘weet je ik spring gewoon even lekker van het hoogste keukenkastje’ . Vond ik dus niet echt nodig. Aarde overal! Ik kan niet garanderen of hij het overleefd. De plant was nog al droog en flink gecrasht maar ook deze stond na een oplapbeurt weer op zijn schone plekje. Ik keek voorzichtig om mij heen, want even, wat kon er nu nog omgaan? Ik focuste mij op mijn koffie en ging op de bank zitten waarvan de kussens op de grond lagen en de hele bank tot hut was omgebouwd tot een waanzinnige boomhut met 101 verdiepingen -nou ja niet echt maar je begrijpt me- en ik dacht alleen maar …..Why!