Koningsnacht was top. Kids logeerden bij opa en oma, wij lekker op stap. En, kater of geen kater: Koningsdag is de dag om vrijmarkten af te struinen. Ik wil absoluut bij aanvang aanwezig zijn. Ik zou eens wat missen!
Een tikje gehaast arriveren we bij de markt. De eerste vijftig meter is het al direct raak, en binnen 100 meter daarna nog twee keer. Bart heeft de haast nog in de benen, ik moet hem steeds terugroepen. Vermanend zegt ‘ie: ‘Kaatje, je hoeft toch niet alles te kopen’. Misschien word ik inderdaad wel hebberig en zie ik iets in dingen die er helemaal niet zijn. Tegelijkertijd word ik echt moedeloos van de enorme bergen troep die mensen op hun kraam pleuren. Kapot speelgoed, verwassen kinderkleertjes, gepilde rompers met de nog net zichtbare vlekken van spuitluiers er nog in, compleet vergane schoenen… wat men al niet te koop zet! Voor ik ook maar besluit om te kijken naar de inhoud van de kraam, scan ik éérst razendsnel de aanwezige verkopers achter de kraam. Wekt dat een goede indruk, dan kijk ik verder. De kledingbuit is karig, maar ik heb wel voor Lucas supercoole witte Jordans op de kop getikt. Vier euri! En zien er nog supergoed uit. Maat 22. Hé: daar zijn we zo!
Op een kleed verderop spot ik een bananendoos vol met Polly Pocket shizzle. Terwijl ik op mijn hurken ga zitten, begint een meisje van een jaar of negen enthousiast te vertellen over haar enorme Polly Pocket collectie. Ik word er helemaal hebberig van – vind ‘t zelf nog wel leuk!- Bart ziet alleen een bananendoos met plastic troep die later door ons hele huis terug te vinden is. Terwijl het meisje doorratelt zie ik ook nog een Baby Born jurkje uit dat Roos het einde zal vinden. Met schaatsjes en een bontkraagje! Ik doe een bod, negeer Bart zijn overduidelijke lichaamstaal en we vertrekken met mega collectie poppenspul voor een tientje. Yes!
We halen de kids op en lunchen bij opa en oma. ’s Middags gaan we verder met kids en dat gaat precies zoals verwacht: Roos vindt álles leuk. Van incomplete Mac Donalds Happy Meal speeltjes tot poppen met 1 been. We praten als brugman en proberen haar enthousiasme voor ‘alles’ te temperen met de melding dat ze 1 ding mag kiezen. Natuurlijk kiest ze direct bij de eerste beste kraam. Helaas, de truc werkt niet: binnen een paar meter ziet ze weer vanalles dat ze moet hebben… Aargh!! Het is maar goed dat we al een leuke buit hebben, want dit schiet niet op zo, met een hebberige peuter in de kielzog. We kopen nog wat prullaria en tegen de tijd dat we er bijna genoeg van hebben komt de eerste voorspelde regenbui. Het hóóst!
De beste deal van de dag is dan ook een regenponcho. Een roze, met Disney prinsessen. En het mooiste is: gratis hihi! Hij is van een meisje genaamd Pleun geweest en ik ben haar de rest van de middag dankbaar geweest. Fantastisch. Roos zit droog, Lucas die onderin de duo-wagen ligt ook, want die poncho hangt er mooi overheen. Top!
We vallen nogal op met ons roze gevaarte. Mensen lachen ons geamuseerd toe (of uit?). Niet in de laatste plaats om het chagrijnige gezicht van Roos er bij. Ons Roosje is geen echt buitenmeisje. Het begint steeds harder te regenen en we schuilen naast een meisje met een zelfgemaakte kijkdoos. Kijken kost 10 cent. Om Roos uit haar bokkige humeur te krijgen, druk ik haar 10 cent in de hand en laat haar kijken. Roos is er helemaal ondersteboven van. Dát had ze niet gedacht. Zó mooi. Bewonderend bekijkt ze de kijkdoos nog eens en het meisje dat hem gemaakt heeft. Boze bui is over. De regen is eventjes over en Roos voelt zich een prinses in haar veel te grote roze poncho van Pleun, dus die houdt ze aan tot we arriveren bij het restaurant waar onze vriendengroep zich verzamelt heeft. Roos haar poncho valt ook bij haar vriendinnetjes in de smaak en we sluiten de dag af met een gezellig etentje met z’n allen.
