Het begint al goed, nog vóór ik uit bed ben. Lucas krijgt zijn eerste flesje van vandaag bij mij in bed en spuugt direct alles weer uit. Het complete beddengoed, inclusief mij, de extra kussens en de sokken die ik op de grond had laten slingeren he-le-maal onder! Het is waarschijnlijk slechts de inhoud van zijn fles, maar lijkt wel een halve emmer! Jep. Ik ben wakker.
Ik stop alles in de wasmachine en lummel de rest van de ochtend een beetje. Om half twee begint Roos haar balletles en die is middenin de binnenstad, dus te voet uiterlijk 13.10u vertrekken dan hebben we genoeg tijd voor rustig omkleden enz. De tijd tikt en ineens moeten we haasten. Gelukkig ben ik good to go en staat alles wat mee moet klaar. Maar Roos zit in verkleedkleren waarmee ze de deur niet uitkan, Lucas moet zijn fles nog en we moeten nog lunchen. Ik smeer gauw wat boterhammen (mevrouw wil tegenwoordig het liefst leverworst… brrr), haal Lucas uit bed voor zijn fles en bereid me op het ergste voor.
Ik leg een grote handdoek over mij heen, bind Lucas een slabber om met opvangbakje en geef hem zijn flesje. Voor een paar minuten lijkt het goed te gaan. Maar dan is er een hoop geborrel, gepruttel en een rotte eierlucht. Ik voel het verdacht warm worden op mijn bovenbeen, het lijkt haast alsof… Ik leg de handdoek aan de kant en draai Lucas een beetje om de situatie te bekijken. Voor ik echt iets kan zien van wat daar beneden gaande is, spuit er met een hoop klotsende geluiden aan de bovenkant een straal melk uit! Natúúrlijk langs de handdoek-dekmantel af, over mijn broek, over de bank maar gelukkig wel rakelings langs het vloerkleed. Roos gilt en roept ‘mama, Lucas spuugt!’ Ja schat. Ik merk het. Ondertussen wordt de plek waar Lucas mijn zijn billen mijn broek raakt steeds warmer: hij heeft mij gewoon ondergescheten! Waterdun langs zijn luier af, door zijn kleertjes heen! Mijn broek heeft een natte diarreevlek van 20 cm doorsnee. OMG té ranzig dit! Stinken, niet normaal!
Kokhalzend loop ik naar boven. Lucas vasthoudend onder zijn arm -maar druk op zijn buikje mijdend want wie weet wat er nog komt- en niet onder zijn billen maar bij zijn voetjes. Straks druk ik die kak nog verder door. Op de commode lacht Lucas mij vrolijk toe terwijl ik mijn snel naar binnen gewerkte lunch probeer binnen te houden. Fuck it, alles zit onder. O mén! En we zijn al laat. Maar hij moet echt ff gewassen. Snel laat ik de tummy tub vollopen en sop Lucas er in. Een klets Zwitsal er bij, ff goed tussen die billen jassen en klaar is Kees. Het moet maar zo. Half nat, half droog frot ik hem in verse kleertjes en bind ‘m voor de zekerheid een slabber-met-opvangbakje om zijn nek. Ik was onder de douche snel de poeplucht van mijn benen, schiet in de eerste broek die ik op de grond van mijn inloopkast vind en spurt naar beneden. Inmiddels 13u.
Roos moet nog aangekleed. Ik krijg een geniale ingeving die me tijd bespaart: ik hijs haar alvast in haar balletkleren. In plaats van een skinny een joggingbroek eroveraan en klaar! Jas dicht en niemand die een roze tutu opmerkt. Lichtjes buiten adem van het snelle lopen zijn we maar een pietsie beetje te laat bij ballet. Pfiew.
Met Lucas gaat het in de loop van de dag gelukkig wat beter, hij houdt het binnen en in zijn luier. Desondanks heb ik de rest van de dag het idee dat de poeplucht mij achtervolgt… klein moederschap traumaatje opgelopen denk ik!
You might also like
