Ik ben Lieke (32), mama van Ole (2) en Linn (0), vriendin van Just en eigenaar van Tufft (over de volgorde valt te twisten). 2 jaar geleden bedacht ik Tufft. Het eerste merk voor óp je kinderkleding. Ik ontwerp en maak grafische prints waarmee je van je favoriete basics, hippe en unieke items maakt. Met een lief gezin én een leuk bedrijf is het leven gelukkig nooit saai. Echt glossy is het alleen niet en dat mis ik soms best een beetje. Daarom elke 2 weken een update van mijn zoektocht naar glossiness in de ‘tropenjaren’.
Het is zover! Linn is negen maanden. De kwetsbaarheid heeft plaats gemaakt voor een laagje babyvet, ze zit, tijgert alsof haar leven ervan af hangt, probeert zich op te trekken aan alles wat los en vast zit (vooral dat eerste is niet zo handig) en afgelopen week brak spontaan haar eerste tandje door (ze zitten er dus toch). En dit is niet de enige mijlpaal, ook ik beleefde er één. Want ik ben, na negen maanden, officieel ontzwangerd! Eindelijk krijg ik mijn geheugen, mijn lijf én mijn haar terug en dat moet gevierd worden. Voor Tufft maakte ik spontaan een serie vrolijke ansichtkaarten. Ik noem ze ‘feestbeesten’.
Maar serieus, het is iets dat niet onderschat moet worden, dat ontzwangeren. Een baby krijgen is een behoorlijke aanslag op je lijf. De eerste maanden na de bevalling mag je rustig aan je kleintje wennen en neem je de nasleep op de koop toe, maar zodra je weer aan het werk bent, is je omgeving al snel vergeten met welk natuurgeweld je onlangs nog te maken hebt gehad. Dat jij nog worstelt met vet op je heupen dat er eerst echt niet zat, de gebroken nachten die je nu echt gaan opbreken, je te pas en te onpas thuiskomt met van alles behalve de boodschappen die je nodig hebt en te kampen hebt met vreselijke haaruitval, dat weet vooral jij.
Bij mij leek aan dit laatste geen einde te komen dit keer. Overal haar. In grote getalen verliet het mijn hoofd. Ik durfde mijn elastiek niet uit mijn haar te halen, bang dat ik een spoor à la Hans en Grietje zou achterlaten. Ik hield mijn hoofd nauwlettend in de gaten. Er zullen toch geen kale plekken ontstaan? Inmiddels is ook dat gelukkig voorbij en ben ik beland in de volgende fase. Het groeit weer. Fijn! Zou je denken -en dat is ook zo- maar de periode dat je rondloopt met stekeltjes tussen de rest van je haar zou ik persoonlijk met alle liefde willen overslaan. Die stekeltjes (het woord zegt het al) staan bij mij recht overeind. En nee, er is geen föhn en geen stylingproduct dat de strijd tegen die eigenwijze piekharen wint. Inmiddels zijn mijn stekeltjes drie centimeter en kijk ik reikhalzend uit naar dag dat ze het van de zwaartekracht gaan verliezen. Intussen werpt het sporten zijn vruchten af en krimpt het laagje vet op mijn heupen én als klap op de vuurpijl slaap ik zo nu en dan 7 uur achterelkaar! Hoezo zoektocht naar glossiness? Met een beetje geduld, komt het vanzelf.
-X- Lieke
You might also like
