Ik ben Melissa, 25 jaar en trotse mama van dochter Liv (14maanden) en samenwonend met mijn lief! Ik werkte als pedagogisch medewerker op een kinderdagverblijf maar nu richt ik mij vooral op mijn dochter en doe dat met veel plezier. Saai? Absoluut niet! Verder ben ik een ‘health freak’, verslaafd aan latte’s, en dol op Instagram.
Een paar weken terug was het zover. Just the two of us. Mijn lief en ik. Voor het eerst een paar dagen zonder mijn mini.
Toen ik haar bij opa en oma bracht en gedag zei liepen de tranen over me wangen, en twee uur later nog steeds. Snikken was het! Wat zeg ik? Brullen! Ik zag de drie dagen barcelona somber in, en ook mijn lief keek vanuit ze ooghoeken, met deze hysterische vrouw op stap? Mwah.. moet dat? Maar, I did it! En het was me een partij leuk!
Eenmaal op schiphol ging ik in standje relax, en begon ik te beseffen dat ik alleen mezelf hoefde mee te slepen en de latte in mijn hand. Hallo hoe relaxed? Van dit soort momenten moet je genieten en dat ging ik dus heel erg doen.
Hoppa, zo de douane door in plaats van alle bagage die je niet meer in je koffer kon proppen, dus onder in de kinderwagen heb gemoffeld, maar wat er dus wel allemaal weer uit moet bij die rot douane. Welnee! Slokje van de latte en he hallo, we zijn binnen en kunnen gaan winkelen. Oftewel wat vroeger (lees 14 maanden geleden) allemaal vanzelfsprekend was, zie je nu als luxe. Sowieso zie je als mommy snel dingen als een luxe. Even een kwartiertje met je ogen dicht liggen omdat er geëpileerd moet worden? heerlijk! ik bedoel maar. Afijn we dwalen af.
Eenmaal daar werd het alleen maar beter. Een heerlijk hotel met een nog beter uitzicht, shoppen, lekker eten, cocktails tot ’s nachts zonder dat je je druk maakt dat je er weer vroeg uit moet, en het allerbelangrijkste, tijd voor elkaar. Even geen telefoons maar echte aandacht. Strandwandeling erbij, do I need to say more? Dat dacht ik al.
Vanaf het thuisfront kreeg ik alleen maar blije foto’s en filmpjes van mijn mini op de kinderboerderij, mini in het zwembad, mini met een patatje in haar hand. Kortom ik werd nog laaaaaang niet gemist. Gelukkig maar, en heel eerlijk? Met deze uitspraak win ik vast niet de award ‘moeder van het jaar’ maar ik heb echt even genoten van tijd samen en mijn voornemen is ook om dit zeker 1 keer peer jaar te gaan doen! (vergeet niet dat ik echt heb lopen brullen he, voor het weg gaan) Je mag weer even proeven, van het leven voor kinderen, maar nu geniet je daar nog meer van omdat je nu snapt hoe een vrijheid je dan heb. Niet dat we nu gaan lopen zeuren, maar he jullie begrijpen me wel toch?
Tot het moment van instappen om weer terug te gaan heb ik volop genoten. Maar als je dan eenmaal in het vliegtuig zit, wil je ook echt nu maar dan ook nu terug! Toen we thuiskwamen lag mevrouw al heerlijk in haar bedje te knorren en moesten we dus nog even geduld hebben tot de volgende ochtend. Haar cadeau stond al klaar naast mijn bed, en als een enthousiaste kleuter was ik al wakker voor haar. Wachtende tot ze ontwaakte. En ja hoor dan ineens: Mamaaaa!
Ik ben nog net niet gaan rennen, maar wat was het heerlijk om weer thuis te zijn bij haar! Home sweet home.
Fijn weekend allemaal.
Liefs, Melissa