Natalie (30) is getrouwd met Ties (32) en sinds juli 2014 is ze de hele trotse mama van Mila! Samen wonen zij, met de katten Fons en Frits, in Berlicum, een dorpje vlakbij ’s-Hertogenbosch. Naast haar moederschap werkt ze nog vier dagen per week als communicatieadviseur. Wat Natalie allemaal meemaakt deelt ze graag met jullie!
Mooie kleurtjes…
Vanaf het moment dat we wisten dat ik zwanger was is het begonnen… Welke kleuren gaan we gebruiken, waar komt wat te staan, wat hebben we eigenlijk nodig! Paniek wil het ik het niet noemen hoor, ik was gewoon extreem enthousiast 😀 . Natuurlijk wist ik ook wel dat die babykamer niet in de eerste weken klaar hoefde te zijn, maar ik had er wel grootse plannen voor! Ik was al Pinterest fan door onze bruiloft, en nu kon ik weer helemaal los.
De mensen die mij kennen weten dat ik erg fan ben van pasteltinten, met als grote voorkeur mintgroen. I love it! Dus of het nu een jongen of een meisje zou worden, deze kleur zou sowieso terugkomen in de babykamer. Vol goede moed gingen we (pas na een paar weken hoor ;-)) verf uitzoeken voor de muren, hoe moeilijk kan het zijn toch? Nou… los van het feit dat er ongeveer 182 tinten mintgroen zijn, is het ook nog zo dat de verf vaak anders opdroogt dan dat je van te voren zou denken. En geloof me, daar kun je ineens erg door verrast worden!
Ik weet het nog heel goed, op de woensdagmiddag na carnaval stond de 20 weken echo gepland. Manlief wilde mij verassen, en omdat hij toch om 07.00 u wakker was (?!), is hij maar uit bed gegaan om de babykamer te schilderen. Erg lief! Hoe langer hij bezig was, hoe meer we allebei het gevoel kregen dat dit misschien toch net niet helemaal de goede kleur was. Ten minste, niet de kleur die ik in mijn (zwangere) hoofd had… Voordat we vertrokken voor de echo keken we eens goed rond ‘volgens mij is het wel mooi toch?’ en ‘als het straks opgedroogd is, is het echt de goede kleur hè?’. Het neigde stiekem wel wat meer naar blauw dan naar groen, maar dat kwam vast goed, toch?!
De echo was weer heel bijzonder en gelukkig was onze baby helemaal gezond. De grootste verassing was dat we nu wisten dat we een heel lief en mooi (ja dat zagen we allemaal op de echo) babymeisje zouden krijgen! Eenmaal thuis rende ik nog net niet de trap op om de kleur van de kamer toch nog maar eens te bekijken, want die was nu wel droog toch? Tja, die was inderdaad droog. Lichte teleurstelling, mijn mooie mintgroen was opgedroogd als babyblauw… Sowieso al niet mijn kleur, maar helemaal niet nu we wisten dat er een meisje zou komen! Misschien zou ik er nog wel aan wennen… Ehm nee dus. Om een lang verhaal kort te maken, een paar weken later heeft mijn lief alles overgeschilderd. En echt niet omdat ik er om gevraagd had, ik heb alleen wat ‘subtiele’ hints gegeven. En tja, je zwangere vrouw weiger je natuurlijk niet zo heel veel. Manlief heeft sowieso heel hard gewerkt aan de babykamer, nu ik het zo opschrijf denk ik dat ik toch meer een delegerende rol had in dit geheel. ‘Schat maak jij even een kast voor in de babykamer’, Lief, zullen we (lees: jij) dat kastje anders grijs schilderen, ‘Hang jij even die schilderijtjes op’, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar… we (ok, ik!) zijn heel blij met de babykamer. Of mintgroen ook de lievelingskleur van Mila is weet ik eerlijk gezegd niet, toen ze een paar dagen oud was poepte ze namelijk op de muur! Hoe dan kan? Tsja… baby’s kunnen veel verder poepen dan je denkt… Wijze les van de kraamzorg de volgende dag, gebruik altijd een luier als soort van ‘schild’ zodat deze dingen niet meer gebeuren ;-).
En nu, nu ben ik alweer fanatiek inspiratie op aan het doen met behulp van Pinterest voor een nieuwe kamer! Want er komt natuurlijk een tijd dat Mila niet meer in haar ledikantje hoeft te slapen. Ik weet het, dat duurt nog best wel even, maar je kan maar voorbereid zijn toch 😉 Benieuwd naar mijn Pinterest pagina, deze vind je hier.