Ik ben (als blogger) nieuw hier, dus ik zal me even kort voorstellen. Ik ben Nienke, 30 jaar en getrouwd met Randy. Een van de eerste jongens waar ik mee zoende op de middelbare school en die ik 10 jaar later weer tegen kwam met stappen. Vanaf dat moment, 10 jaar later, zijn we onafscheidelijk. We hebben een dochter, Jaelyn, van ruim 3,5 jaar en ik ben inmiddels alweer 35 weken zwanger van onze tweede dochter. ( je volgt Nienke hier op Instagram )
Toen ik gevraagd werd als gastblogger voor mamaglossy, hoefde ik daar niet over na te denken. Super tof dat ik deze kans krijg! Eenmaal beginnend aan mijn eerste blog bedacht ik me dat de timing misschien niet perfect is, aangezien het momenteel een ware chaos in mijn hoofd is. Niks ernstigs hoor, gewoon hormonen.;) Maximale nesteldrang gecombineerd met stress of ik alles wat ik in mijn hoofd heb (en wat er elke dag bij komt) wel op tijd af ga krijgen. Ik heb de deadline om alles klaar te hebben gesteld op 4 juli. Die dag vertrekt Randy naar het buitenland voor zijn werk, voor 2,5 week.
Al weken, of misschien al maanden, ben ik bezig met m’n lijstjes. To do lijstjes, to buy lijstjes, ik sta er mee op en ga ermee naar bed. En als ik ’s nachts even wakker ben check ik ze zelfs vaak nog en/of voeg ik er nog iets aan toe. Om gek van te worden, maar ik kan er niks aan doen. Ik ben ook best wel chaotisch van mezelf. Dramatisch in plannen. En als ik iets gedaan moet hebben, begin ik er meestal pas vlak voor de deadline aan. #verbeterpuntje #storyofmylife
Ik kan me niet herinneren dat ik tijdens mijn zwangerschap van Jaelyn echt nesteldrang heb gehad. Maar alles was anders toen. We woonden in een klein appartementje, waardoor we alleen een 3 in 1 ledikant (met commode en kastje er aan/in) hadden als babykamer. Er viel een stuk minder te nestelen dus. Daarbij was die zwangerschap compleet anders, met name door de ernstige bekkenklachten die ik toen had. Ik kon heel weinig, vooral de tweede helft van de zwangerschap. Ik lag vaak op bed en weken lang was mijn uitje van de dag een kort bezoekje aan de supermarkt onder ons appartementencomplex, waar ik dan langzaam schuifelend doorheen liep. Als ik wat verder/langer naar buiten wilde moest dat in een rolstoel, want alles verzuurde en blokkeerde. Gelukkig gaat dat deze zwangerschap heel anders. Daar ben ik elke dag ontzettend dankbaar voor. Het was enigszins een risico om een tweede zwangerschap aan te gaan. De bekkeninstabiliteit kon erger worden, misschien wel erger dan die ooit geweest was. En zou ik dan weer zo ver kunnen herstellen, waar ik de vorige keer ook 2,5 jaar over gedaan heb? Dat ik nu met 34 weken zwangerschap nog een middagje kan shoppen in de stad doet ons nog steeds verbazen. Dat het zo goed zou gaan, deze zwangerschap, hadden we niet durven dromen!
Maar nog even over die perfecte timing. Als ik het van een andere kant bekijk is dat het júist wel. Juist wanneer het in je hoofd een beetje chaos is, maak je alles minder bewust mee en onthoud je minder van alles wat er gebeurt. Nu zou ik het liefst alles willen onthouden. Zeker van de bijzondere tijd van de zwangerschap en zometeen de eerste weken van ons kleine meisje en ons gezin van 4. Zelf zou ik nooit wat opschrijven of een soort van dag- of weekboek bij houden. Ik zou het misschien wel willen. Maar ik ken mezelf, dat gebeurt uiteindelijk niet. Nog een reden waarom ik blij ben met deze kans. Dan kan ik later, wanneer de storm in mijn hoofd wat bedaard is, rustig terug lezen hoe het ook alweer ging.
Benieuwd naar de blog die Nienke deze week schreef op Kindermodeblog? Klik hier
Benieuwd naar de blog die Nienke deze week schreef op Kindermodeblog? Klik hier
