Vol goede moed en oprechte voornemens heb je een plantje geadopteerd. In de supermarkt, bij de bloemist of de Intratuin. Dolgelukkig neem je het koddige plantje mee naar huis en neem je je voor er echt goed voor te zorgen. Maar wie trekt het voor een plantje te zorgen, als we onze handen al vol hebben aan een stel kids die als een soort orkaan al jammerend en stuiterend door het huis heen gaan, een spoor van rotzooi en kruimels achter zich latend. Dat schattige plantje in de vensterbank, die wordt al snel vergeten.
Het verpietert, begint weg te rompelen en uiteindelijk zelfs half te verteren. Je wordt spontaan overvallen met schuldgevoel als je het zielige plantje na enige tijd weer ziet staan. Als ik niet eens voor een plant kan zorgen, kan ik dan wel een goede moeder zijn? Geef maar toe dames, het is ons allemaal wel eens door het hoofd geschoten. Laat je niet ontmoedigen door dit ongeval, want er is een groot verschil tussen het moederschap en het zorgen voor een plant. Je kinderen kan je namelijk nooit weggooien (hoe graag je het soms ook wilt en hoe irritant ze ook kunnen zijn), en het is absoluut niet erg om een plantje weg te gooien. Dat vinden de plantjes echt niet erg. Heus niet, bekijk het filmpje hieronder maar eens!
You might also like
