Ik ben Priscilla, 31 jaar, alleenstaande moeder van Bobbi Anaïs, 24 maanden. Wij wonen in Amsterdam samen met Bloem, onze Jack Russel/ShiTzu. Ik ben met een vriendin een webshop gestart, Stijlicoon.
Oh ik kan niet wachten tot al die heerlijke feestdagen die weer komen gaan. Met de familie, al is die niet heel groot, maar ik heb natuurlijk mijn schoonfamilie dus kom ik toch op een grotere familie uit.
Afgelopen zondag was het zover dat Sinterklaas aankwam in Volendam. Een heel spektakel is het daar met vuurwerk en een show gepresenteerd door de zussen van onze enige echt Jan Smit. Wie kent hem niet?! De allereerste keer met dochterlief naar de Goedheilig man. Ik gaf het al een paar dagen aan maar “Bobbi hoeft niet,” was haar antwoord steeds. Maar Bob dat is leuk en dan krijg je cadeautjes en mag je je schoentje zetten. Zwarte Piet en Sinterklaas zijn eng volgens haar, maar dat mocht de pret niet drukken.
Ik stond erop om er toch heen te gaan en haar kennis te maken met dit feest gebeuren. Eenmaal daar aangekomen en wij stonden te wachten werd Bob nerveus van zoveel mensen en het prachtige vuurwerk dat werd afgestoken. Het leek wel Oud en Nieuw. Ze zag de boot aankomen en riep: Klaas Klaas Klaas! Ik werd zo emotioneel omdat Bob weer een nieuwe fase ingaat en echt geen baby meer is maar een peuter.
Nu de feestdagen er weer aankomen is het ook weer tijd voor de nodige griepjes en andere mankementen. Vorige week donderdag bleef Bob hysterisch huilen en ik kreeg haar met geen mogelijk stil. Hartverscheurend vond ik het. Ik belde mijn moeder op en die adviseerde mij de huisartsenpost te bellen het was inmiddels al 0.00uur. Ik moest langskomen want het kon een oorontsteking zijn. Hup de auto in beiden in pyjama en mijn lieftallige ex man gebeld en die zou er ook heenkomen, gelukkig. Samen is toch altijd prettiger en aangezien wij allebei ouders zijn.
Conclusie was dus een oorontsteking en ze kreeg geen antibiotica, ik moest het stillen de pijn met zetpillen. Huilend verlieten wij het OLVG en Bob riep maar dat papa moest blijven slapen bij mama. Uhh ja lieverd dat gaat helaas niet… Arm kind, dan heeft ze echt beiden ouders nodig.
Inmiddels is Bobbi opgeknapt en bereiden wij ons voor op Sinterklaas, de cadeautjes en gezelligheid met familie en vriendinnen.
Xoxo Priscilla