Ik ben Priscilla, 31 jaar, alleenstaande moeder van Bobbi Anaïs, 24 maanden. Wij wonen in Amsterdam samen met Bloem, onze Jack Russel/ShiTzu. Ik ben met een vriendin een webshop gestart, Stijlicoon.
Bobbi is inmiddels 2 jaar geworden. Ik vind het zo fijn dat Bob zich verstaanbaar maakt en bijna met hele zinnen kan spreken. Ik communiceer gewoon met mijn wederhelft, het meisje dat uit het geboorte kanaal naar buiten is gekomen, waar ik bloed zweet en tranen voor heb moeten laten. Maar oh wat geniet ik van haar!
Waar ik 2 jaar lang naar toe heb gewerkt heb ik in een week verpest. Bob sliep netjes elke nacht in haar eigen bed. Ook al ben ik alleen wilde ik haar in haar eigen bedje hebben in haar kamer. Maar na Ibiza vond ik het zo gezellig om haar naast mij te hebben. Nu ik het zo vertel klinkt het zo fout.
Elke avond liggen we dan samen tv te kijken. Mama gezellig roept Bob dan. Mama lekker lekker! Dan smelt ik en houdt ze mij helemaal vast en tenslotte roept mijn kleine charmeur: mama lof joe. Naaaaa hoe enig!
Bobbi gaat sinds afgelopen maandag naar een andere groep op de creche. Niet “De Wolkjes” meer maar “De Vlinders” met allemaal grote kindjes waar zij veel meer bij past. Daar had ze eigenlijk vorig jaar al kunnen zitten mijn bouwvakker.
Soms kijk ik naar en vind ik het nog steeds raar dat ik moeder ben van zo een prachtig meisje. En vind ik het nog steeds wonderbaarlijk dat zoiets in mij heeft gegroeid.
Papa en mama zijn zo trots op Bobbi en houden zoveel van haar. Zo blijven wij voor altijd met elkaar verbonden…
Xoxo Priscilla
You might also like
