Ik ben Priscilla, 31 jaar, alleenstaande moeder van Bobbi Anaïs, 18 maanden. Wij wonen in Amsterdam samen met Bloem, onze Jack Russel/Shi Tzu. Ik ben met een vriendin een webshop gestart die heel binnenkort online gaat, Stijlicoon.
Twee weken geleden kreeg ik de kriebels, een onrustig gevoel. Ik moet er even tussenuit bedacht ik mij samen met Bob. Met als eindbestemming: Spanje, Marbella. Ik ken het van voor naar achter daar en van links naar rechts. Toen ik nog jong was en geen relatie had (die ik nu overigens ook niet heb hahaha) ben ik daar voor 4 maanden heengegaan om de bloemetjes buiten te zetten. Als ik nu aan die periode terug denk en de foto’s terug zie denk ik: hoe heb ik dat in godsnaam vol kunnen houden elke dag op stap gaan, naar feestjes en mezelf als loslopend wild te gedragen. Vaak ging ik nog terug voor een weekend of een week want ik kon het niet helemaal loslaten. Bijna 3,5 jaar geleden ben ik er voor het laatst geweest en nu keer ik terug als moeder die een ander leven leidt en anders in het leven staat dan toen.
Ik heb dus een ticket geboekt en woensdag 23 april ga ik met dochterlief het vliegtuig in. Spannend om zo met haar alleen te gaan vliegen want voorheen was er altijd iemand bij. Nu heb ik alle zorg. Als Bob maar niet hysterisch heen en weer rent in het vliegtuig, of dat ze gaat huilen de hele vliegreis. Bob is heel sociaal en die zie ik zo vrienden maken en dan ineens naast iemand gaan zitten. Dat is dus 1 ding waar ik mij al een beetje druk over kan maken. Dan krijgen we het volgende:
Koffer inpakken, wat een vreselijk, terugkerend drama is dat. Ik weet er zijn ergeren dingen in het leven en ik ga niet een jaar op wereldreis maar ik kan hier al moeilijk beslissen wat ik ’s ochtends aan doe laat staan dat ik dat voor een week vooruit moet bedenken en dan ook nog eens voor Bobbi. Het hele huis ligt uitgestald met setjes kleding van Bob en mij. Plus schoenen en accessoires want dat moet uiteraard ook mee in de koffer.
Elke keer weer dat gehaaste en gejaagde gevoel in mijn lijf. Vanochtend 9.00 uur had ik personal training van Jane Krsticevic daarna moest ik snel door een bikini ophalen bij “Het Jurkje”, en toen had ik even een rustmoment bij Jennifer voor mijn nagels. Eenmaal thuis aangekomen kon ik nog alle wassen wegdraaien en een berg strijkgoed wegstrijken. Ik hou ervan als ik mijn huis aan kant heb als ik wegga en in een schoon huis terugkom. Dat is ook iets dat ik mijzelf heb aangeleerd, ik noem het een tik.
Ik ga een week genieten met mijn kleine liefde van het heerlijke eten, drinken, zon en van de rust!
Tot volgende week!
Xoxo Priscilla
P.S. Bij Het Jurkje vind je de meest fantastische jurkjes in alle kleuren! Ik ben er verliefd op en sinds kort hebben ze ook de meest leuke bikini’s. Ze is te volgen op Facebook en op Instagram.
You might also like
