Remkje (42) is moeder van twee zonen van 12 en 10 jaar en getrouwd met Ferdinand. Ze heeft gewerkt als kindertherapeut en is nu leerkracht. Remkje geeft elke week op Mama Glossy haar ongezouten mening over actuele zaken en ander moedergoed.
Van de week was er een documentaire op tv over ADHD (NCRV Dokument). Twee gezinnen werden gevolgd met hun kinderen die ADHD hadden. De ene kreeg vervolgens Ritalin, de ander niet.
Ik schets even het beeld: een meisje van 12 jaar, een oudere zus, tweelingbroertjes van rond een jaar, een afwezige vader en een moeder die het allemaal niet aankan. In een klein huis waar de tv voortdurend aanstaat, schreeuwen moeder en dochter naar elkaar. Dochter vond ook wel dat ze Ritalin moest slikken want met name haar zus en vader hadden erg veel problemen met haar onrust en drukke gedrag. Zelf had ze er weinig problemen mee. In dit drukke gezin is er weinig ruimte voor dit meisje, ze wordt als lastig ervaren. Er wordt weinig positief met en over haar gesproken. Op een gegeven moment neemt ze een handvol pillen en belandt ze in het ziekenhuis. Dan komt er meer hulp voor het gezin en blijkt moeder ook ADHD te hebben.
Rara wat is hier aan de hand? ADHD? Of een gezinssituatie die te wensen overlaat? De vader had gehoopt dat Ritalin alle problemen zou oplossen. Dat zou toch fijn zijn, een pil die alle problemen oplost! Dan hoef je zelf niks meer te doen.
Als ze nu eens zouden beginnen met wat ouderwetse Rust, Reinheid en Regelmaat. Dus géén tv aan, geen harde muziek terwijl ze in bad zit met haar broertjes. Duidelijke regels bijvoorbeeld over hoe laat ze naar bed moet. En wellicht wat échte aandacht van haar ouders, in plaats van een vader die veel weg is en ook thuis alleen maar werkt.
In het andere gezin ging het om een jongen van een jaar of 8 die erg druk is. Zijn moeder heeft ook ADHD maar slikt haar medicatie niet. Hij kan slecht inslapen en heeft concentratieproblemen.
Dat hij niet kan slapen vind ik niet zo verwonderlijk als je ziet dat hij om half 9 ’s avonds nog een heel druk spel op de Wii aan het spelen is. Ik zou zeggen: na het eten lekker rustig in bad. In pyjamaatje nog even op de bank, naar boven, een boekje samen lezen en dan slapen! Half 9 is toch veel te laat! En dan ook nog zo’n zenuwoverprikkelend spel doen! Ik zou er ook ADHD van krijgen! Ik snap ouders dan niet hoor.
Ik vraag me wel eens af wat er zou gebeuren als dergelijke kinderen in een omgeving zouden opgroeien waar veel structuur en rust is. Waar ze buitenspelen i.p.v. achter de Wii zitten. Waar ouders aandacht voor hun kinderen hebben. Waar ze veel kunnen bewegen en sporten om hun energie kwijt te kunnen. Waar een goede voeding voorgeschoteld wordt, weinig suikers, geen kleurstoffen e.d.. Waar samen met hen gezocht wordt naar hun passie zodat ze daar hun zelfvertrouwen mee op kunnen bouwen. Zouden er dan nog kinderen overblijven met ADHD? Wellicht een klein aantal kinderen die écht ADHD hebben.
En dan nog iets: opvoeden is voorleven. Dus als ouders is het slim om het goede voorbeeld te geven. Dus zelf ook wat orde en regelmaat aanbrengen in je leven, positief en vriendelijk met elkaar omgaan, dingen met elkaar bespreken e.d. Misschien is daar een pilletje voor?
Dan hoeven die kids niet aan de meds.
