Sanne, 28 jaar en moeder van Nila Sofie, een kleine aap van 5! Ze wonen met zijn tweetjes in het hartje van Nijmegen. Sanne werkt 4,5 dag bij een super leuk bedrijf, Jewelz en More. Ook dit zit gevestigd in Nijmegen city, wat het een echte thuiswedstrijd maakt. Daarnaast is ze gek op het maken van mooie plaatjes van haar dochter, is ze groot fan van Instagram en dol op Pinterest! Klik hier om Sanne te volgen op Instagram.
Huisdieren, daar begin ik niet aan, NO way. Een huisdier is niks voor mij. Bij een ander vind ik het enig, maar er komt zoveel bij kijken. Nila zou het heel leuk vinden, helaas weet ze inmiddels dat het echt niet gaat gebeuren. Toch vraagt ze regelmatig om een paard of een hond. Nog al een verschil, maar volgens mij doet ‘t dier er nog niet zo toe, als er maar een dier komt! Het is meer een, ‘ ik wil het perse hebben’ dingetje!
Toch vond ik ’t zielig voor haar, veel kindjes op school hebben ook een huisdier of zelfs meerdere. Ik zat eraan te denken om haar toch te verrassen met kerst maar ze was me voor. Een paar kinderen op school waren zo lief geweest Nila een van hun huisdieren te geven. Waarna Nila ze direct allemaal mee naar huis nam.
Onze nieuwe huisdiertjes zijn heel klein en vinden het heerlijk als ze de hele dag worden gekriebeld, dit vergt nogal wat tijd en inspanning! Ik heb dan ook met Nila afgesproken dat we de verzorging eerlijk verdelen. Met de namen zijn we nog druk bezig maar we zitten te denken aan, luisje 1 t/m luisje komtgeeneindaan.
Trek je al een vies gezicht? Snap ik, dat deed ik ook toen ik het ontdekte. Meteen ontdekte ik ook dat het een enorme taboe is om hierover te praten! Maar wat kan ik hier in vredesnaam aan doen. In eerste instantie zag ik het nogal luchtig allemaal. Ik ontdekte het ’s avonds en besloot dat ik het de volgende middag zou aanpakken. Alles was tenslotte al dicht op dat moment.
De volgende morgen sloeg de paniek ernstig toe. Mijn collega zei, “er zit iets op je voorhoofd, het zal wel mascara zijn.” Maar niets was minder waar. Tranen heb ik gelaten en ik ben meteen naar huis gerend. Alles gewassen en uitgeroeid! Een regelrechte ramp! Natuurlijk ook nog even het internet erop nageslagen. Daar werd ik op een site vriendelijk verzocht een anonieme melding te maken van luizen, zodat de gehele wijk en alle scholen in de buurt gealarmeerd konden worden. Ik ben toch geen crimineel! Een melding maken aan de familie, het werk en de school vond ik wel genoeg.
Nou bij deze dan toch ook maar voor de rest van Nederland, wij hadden luizen!! Met de nadruk op ‘hadden’, Het is inmiddels gelukkig voorbij. Ik vind het jammer dat veel mensen dit onderwerp maar moeilijk kunnen bespreken of er zelfs voor kiezen het niet te vertellen. Dit is ook precies de reden dat ik ervoor heb gekozen het uiteindelijk hier te delen.
Ik heb het nu voor de eerste keer zelf ervaren, geen pretje en hoop dan ook dat dit nooit meer gaat voorkomen. Alles wassen is tegenwoordig niet meer nodig, maar dit hoorde ik pas later. Ach ja, alles is nu weer lekker schoon en op orde.
Een schrale troost voor ons ze komen af op schoon haar. Halleluja!
X Liefs Sanne
You might also like
