Pien (31), Bosschenaar, mama van Fien (4) en een relatie met Eric. Verzot op koken, eten en kookprogramma’s. Werkt parttime in de horeca en is eigenaresse van Snelkookpien; Fresh home cooking, afhaal & catering. Kan maar moeilijk stilzitten, haar dochtertje Fien heeft dit dan ook niet van een vreemde.
Zes weken lang zijn onze (naar school gaande) kids VRIJ. Ze slapen uit, spreken af met vriendjes, hebben leuke uitjes en gaan misschien wel op familievakantie. #De onze al achter de rug eind mei@Kreta.
Voor ons als ouders vergt een zomervakantie meer inspanning en moet de entertainer in ons naar boven komen.
Eric en ik werken voornamelijk vanuit huis en maken geen gebruik van de BSO. Entertainmentbedrijf “Snelkookpien en Eric” staan zeven dagen per week klaar voor Fien.
Op regenachtige dagen bakken we zand- of havermout koekjes #Rosti Mepal (zie volgende blog) of wordt er naar de DVD Ratatouille gekeken; zo moeder zo dochter…
Naast de standaard speeltuin- en zwembad bezoekjes, staat nu een weekend Amsterdam op het programma. Een speeltuin voor de ouders. Na de Canal Pride verkocht te hebben aan Fientje als zijnde een leuke boottocht met dansende mensen en muziek, vertrokken we ’s ochtends vol goede moed naar het station. Fientje bepakt en bezakt met veel roze… nagellak, pyjama, speldjes, schone boxershort net als papa (=must) en prinsessenoorwarmers (als geluidsdempers). Bij het kopen van een treinkaartje realiseer ik me ineens dat Fien vier jaar is en we een Railrunner kaartje moeten kopen. Zo gezegd, zo gedaan. Vol trots checkt ze in en zegt: “we moeten niet vergeten uit te checken!” Bedankt slimme dochter en meneer van de NS staat voor de wijze les @OV chipkaart. Eenmaal in de trein, zittende op de trap, merkt Fien op dat er toch wel veel mensen in het roze zijn en zegt: “de grote jongens gaan ook mee”. Gelukkig merk alleen ik op dat ze strak staan van de drugs.
Vriendin Sanne haalt ons op van het station. Al snel lopen we langs de grachten waar de Canal Pride net van start is gegaan. We komen net in de stemming als we merken dat dit geen GROOT succes is. Fientje doet haar handen over haar oorwarmers en trekt de kap van de buggy omlaag en begint te huilen. De muziek (lees: herrie in het geval van Fien) van de boten wordt haar te veel. Sanne en ik kijken elkaar aan en druipen langzaam af. Thuis settelen we ons op de bank met een glaasje wijn en appelsap en kijken (opnieuw) naar Ratatouille. Ons weekendje Amsterdam is begonnen!
Volgende keer: recept voor ons allen, 3x raden welk recept?
You might also like
