Roza heeft iets nieuws geleerd. Als ik zeg kusje, dan komt ze met wijd open mond naar me toe. Dat klinkt niet zo heel schattig, maar geloof me, mijn hart smelt. Die eerste onbeholpen kusjes zijn zo ontzettend lief. Cody wilde het natuurlijk ook proberen en zijn reactie was, getver wat een vies kusje. Om het daarna nog vier keer te doen.
Oké, die snotneus is wat minder prettig en die maak ik ook wel grondig schoon voor we aan die spelletje beginnen. Dat open mondje is vast ook niet zo hygiënisch maar dat is met kinderen bijna niets. Dat ze snapt wat een kusje is vind ik al geweldig en de stralende lach daarna is onbetaalbaar!
Knuffelen en kusjes zijn voor mij de belangrijkste dingen van een dag. Het ene kind houdt er wel van en de andere niet, maar ik heb gelukkig een stel heerlijke knuffelaars. Cody heeft een heel assortiment kusjes. Van mijn zus kwamen de kleurenkusjes in alle kleursmaken van de regenboog. We hebben hondenkusjes (een stiekeme lik over je wang om daarna in een deuk te liggen), kabouterkusjes, nu dus ook Roza kusjes en mijn favoriet…. het lieve kusje. Dat is eigenlijk een gewone kus.
Heerlijk op schoot hangen om tv te kijken, bij ons in bed nog even knuffelen voor we eruit gaan en ’s avonds bij het naar bed gaan moeten we ook even bij Cody komen liggen. Roza is iets minder een knuffelaar. Bij haar zijn het hele korte knuffelmomentjes. Dan stort ze zich even tegen je aan, plopt haar duim erin en blijft 5 tellen heerlijk liggen.
Het knuffelen hebben we niet van een vreemde. Mijn moeder deed vroeger bomenknuffels. Stevig aarden en elkaar vasthouden en dan de ogen dicht. Zachtjes wiegen in de wind die steeds iets harder ging tot we giechelend stonden te zwaaien op onze benen. Of toen ik 18 was en mam in het ziekenhuis lag en ze tijdens het bezoekuur haar deken open zwaaide. Kom maar even bij mij liggen meisje. Heerlijk was dat.
Natuurlijk is het bij ons niet altijd rozegeur en maneschijn. Af en toe roep ik smekend om wat rollen behang en de deurmat wordt op het moment ook best vaak gebruikt. En nu Roza zo mobiel is dat Cody’s speelgoed ook niet meer veilig is wordt er ook heel wat af gegild tussen ze. Maar ik probeer de dag altijd te eindigen met een knuffel en ze allebei te vertellen dat ik zoveel van ze hou. Mijn kleine knuffelmonsters…
You might also like
