Oke het is vrijdagochtend 9:00 uur. Ik heb Jaelyn net naar school gebracht voor haar laatste schooldag hier in Nederland (voorlopig, want we komen wel terug over een paar jaar) en Lovy is in slaap gevallen in de maxi-cosi (yes!). Even tijd voor mezelf dus. Ik checkte m’n to-do-list even. Die is nog steeds heul lang (ook niet zo gek als er dagelijks weer wat bij komt), maar ik wil nu toch ook heel graag even tijd maken om een blogje te schrijven. Dat had ik al veel eerder willen doen! Maar ik ben zo’n chaoot tegenwoordig, met zo’n verhuizing erbij is dat helemaal een ramp. Ik dacht dat ik altijd super relaxt en geordend was. Was ik ook, ooit, volgens mij. Maar nu in ieder geval niet meer. Of het tijdelijk is en beïnvloed word door bijvoorbeeld hormonen of slaaptekort of het moederschap an sich weet ik niet, maar we moeten het er maar mee doen. Vooral de laatste week merk ik dat ik steeds onrustiger word. Het doet me denken aan de laatste weken van mijn zwangerschap van Lovy, toen ik alles op tijd af wilde hebben wat ik in mijn hoofd had. Ik denk dat mijn perfectionisme hierin ook een grote rol speelt. Ik heb van alles in mijn hoofd en dat moet ook precies zo gebeuren. Vermoeiend wel, dat geef ik toe. Maar verander jezelf maar eens.;)
We vertrekken volgende week, in de nacht van woensdag op donderdag. Woensdag komt er een verhuisteam de hele dag alles inpakken en inladen. Om het de volgende dag in Duitsland, nadat wij om 8:00uur de sleutel in ontvangst hebben genomen, weer uit te laden. Het uitpakken van de dozen moeten we wel zelf doen. Vorige week is Jaelyn’s trampoline opgehaald, want we hebben daar in Duitsland zo goed als geen tuin en we vonden het zonde om ’m 3 jaar lang te laten wegroesten. Vanmiddag worden de kippen opgehaald. Gelukkig komen ze heel goed terecht, bij bekenden. Dus we kunnen ze nog eens opzoeken met Jaelyn.
De afgelopen weken hebben we heel veel keuzes moeten maken. Ik ben de slechtste kiezer aller tijden, dus dat was niet gemakkelijk. Wat nemen we mee vanuit ons huis hier? Maar wat willen we hier laten staan voor wanneer we hier een keer willen logeren? Dan zijn bedden geen overbodige luxe… en een bank om op te zitten, een eettafel om aan te eten, enz. En de wasmachine en droger dan? De televisie? Enz, enz. Ik hoef niemand uit te leggen hoeveel geld het kost om een volledige tweede inboedel aan te schaffen. Uiteindelijk hebben we dus gekozen voor een middenweg. We hebben bijna alle meubels dubbel aangeschaft, sommige nieuw, sommige tweedehands. Toen had ik er ineens een nieuwe hobby bij weer. Als ik eenmaal begin met marktplaats… Dat was tijdens mijn zwangerschappen ook zo. Dan zoek ik net zo lang, elke dag even kijken, totdat ik vind wat ik in gedachten had of iets wat daar in de buurt komt. Dat shoppen was natuurlijk heel leuk om te doen! Ook wel een beetje gek, om een huis dat je pak en beet 5 minuten bezichtigd hebt, in gedachten compleet in te richten. We hebben tijdens onze bezichtiging niets opgemeten bijvoorbeeld. Dus ik hoop maar dat het straks een beetje is/word zoals ik het me gevisualiseerd heb. Het allerleukste om te doen vind ik natuurlijk weer de kamers van de meisjes. Die heb ik ook het meest “uitgewerkt” al, in mijn hoofd dan. Mijn ouders komen ons een paar dagen helpen vanaf 9 februari. En ze komen natuurlijk ook om te kijken hoe het leven er daar uit ziet. Daar hebben wij (en zij) zo’n geluk mee, dat ze in het onderwijs werken en dus regelmatig vakantie hebben. Ze komen o.a. de slaapkamers van de meisjes behangen, net zoals ze hier in Nederland hebben gedaan. Mijn vader heeft me hier met de voorbereidingen ook al enorm geholpen. Ik kocht een kast en een bed voor Jaelyn die ik een ander kleurtje wilde geven en een commode die opgeknapt moest worden, dat is m’n vader allemaal gaan doen voor mij. Zo fijn en lief! Ik had het ook echt niet gekund allemaal, binnen dit tijdsbestek. Mijn dochters mogen ook niets te kort komen, dus daar ben ik al gauw vrijwel de hele dag mee bezig. Tussendoor kan ik wel wat doen, maar het huishouden draait ook gewoon door. En niet te vergeten alle winkels die we af geweest zijn de laatste weken, daar gaat ook gauw een hoop tijd in zitten. Met kinderen erbij nog iets meer.;) Zoals alles met kinderen meer tijd kost trouwens. En dan zou je denken dat kun je de avonden toch effe knallen, als de kids slapen. Nou, Lovy slaapt niet in de avond. Nog nooit gedaan, ja een powernapje van 10 of 20 minuten alleen. En als ze dan vanaf 23:00/0:00uur slaapt, dan kan ik 9 van de 10 keer de kracht niet meer opbrengen om nog even wat te gaan doen. Maar ik klaag niet hoor! Mogen dat duidelijk zijn.;)
Vanmiddag Jaelyn’s afscheidsfeestje op school. Ze leek er tegenop te zien, maar het is moeilijk om uit haar te krijgen wat er in haar om gaat. Ik hoop dat ze het allemaal goed een plekje kan geven en ik doe mijn best haar daar zo goed mogelijk bij te begeleiden. We hebben ook weer een aftelkalender gemaakt, zoals we bij elke oefening of uitzending van papa maakte, zodat voor haar zichtbaar is wanneer er wat staat te gebeuren. Dat is trouwens ook een voorname reden waarom we ervoor gekozen hebben dit avontuur aan te gaan. Zodat papa de komende 3 jaar niet op oefening of missie hoeft en we hem dus niet lang hoeven te missen. Ondanks dat hij dat met liefde en plezier (voor zijn werk) doet, is dat toch heel fijn!
Ik ben heel benieuwd hoe het allemaal gaat lopen en heb er ook echt zin in! Ik ga proberen in alle hectiek jullie een beetje op de hoogte te houden. Voor wie het leuk vind en mij nog niet volgt op Instagram, via @mama.jaelyn.lovy probeer ik de ontwikkelingen van de komende tijd te delen, ook via stories. Nu ga ik weer gauw verder met m’n lijstje! Of nou ja, lijst!
Tussen al het regelwerk en ziekzijn (van Jaelyn en Lovy) door zijn we een dagje naar de dierentuin geweest. Naar de panda’s, dat was een belofte die nog stond aan Jaelyn. Laten we dat nu nog maar doen voordat we gaan verhuizen dachten we, want we weten niet of en wanneer het er anders nog van komt. Er was onstuimig weer voorspeld (1 dag voor “de storm”, die woensdag) en er was slechts een handje vol mensen, oke 2 handen misschien. We hebben alle dieren van dichtbij gezien en hadden voor ons gevoel de dierentuin voor ons alleen. Een geweldige ervaring voor Jaelyn en we hebben genoten samen. Heerlijk, om zo af en toe een dagje pauze te hebben van alle verhuishectiek.
