Leuk dat je de tijd neemt om mijn eerste blog te lezen voor Mama Glossy. Al hoewel tijd…. Wellicht hangt er een peuter aan je rechterbeen, vraagt je puber wat je gaat koken vanavond en ondertussen probeer je het huis te fatsoeneren.
Welkom multi-tasking mom!
Ik neem je mee naar zo’n vijf (!) jaar geleden, eerste week april. Naar het moment dat mijn leven een andere wending kreeg. Naar mijn eerste mama-moment, want ik was niet meer alleen in mijn lijf…. Ik had namelijk een positieve zwangerschapstest in mijn handen. Het was heel erg gepland, maar ook ‘ ineens ‘ zo snel! Met in ons achterhoofd dat mijn zus een flink aantal jaar bezig is geweest met het verwelkomen van haar eerste kindje door PCOS (en dit mogelijk familiair is), hebben wij besloten de pil weg te gooien. Onder het motto ‘we zien wel wat er gaat gebeuren’. Niets bijhouden, geen temperatuur opnemen, geen liefde-op-tijd schema’s. Nee. Ik leefde mijn leven, genoot van een wijntje en liet niets staan. Ik ging er vanuit dat mijn lichaam weer moest resetten na 12 jaar pilgebruik. Bah, wat een troep is dat!
Dat het resetten in een razendsnel tempo ging was dan ook een grote verrassing.
Nog niets vermoedend….
Ik viel tijdens een etentje flauw, bizar? Dat was echt niets voor mij…. Het zal wel door de hitte en een drankje teveel komen, sprak ik mezelf toe.
Die volgende ochtend ging manlief, Reinier, sporten en ik bleef nog even in bed. Ik belde, zoals gewoonlijk, even met mijn moeder. Na wat koetjes en kalfjes, familie dingetjes besproken te hebben, deelde ik het verhaal van het flauwvallen met haar, waar zij op reageerde ‘Goh Hed, ben jij niet zwanger?’
Ík? Welnee, ik ben pas net gestopt mam! Ja, ik deel álles met mijn moeder! Toch wel nieuwsgierig geworden toen ik ophing, maar ik was alleen thuis? Overtuigd dat er toch niets uit die test kwam, plaste ik over mijn allereerste witte staafje heen. Poetste mijn tanden en las de beschrijving wanneer je wel/niet zwanger bent. Niets vermoedend keek ik naar de test en begon kei-hard te lachen….. Wat is dit nou? Ik ben zwanger…. IK BEN ZWANGER!! Ik gok dat mijn bovenburen het eerder wisten dan papa in spe zelf, die lag immers tijdens mijn vreugdedansje in het zwembad. Ik heb ‘m meteen 88x gebeld en per voicemail gevraagd of hij alsjeblieft z.s.m. kon komen, aangezien ik weer bijna flauw was gevallen… Goed excuus toch?
Zo’n 20 minuten later kwam ‘ie binnen gelopen, tikkeltje geirriteerd dat ik ‘m uit z’n sport had gehaald. Aangezien hij nog wilde hardlopen daarna. Goed. Niet zeuren. Ik heb big news, maar dan ook echt BIG news! Je wordt vader……….
Samen hebben wij elkaar voor minuten aangekeken, gelachen, gefantaseerd, compleet overdonderd! Dat rondje hardlopen ging uiteraard niet meer door, want Rein moest incognitio nog 2 testen halen van mij, toch even zeker weten! Ik belde mijn moeder om te vertellen dat ik niet zwanger ben. (Ik weet dat mijn moeder na ons telefoongesprek er toch mee in haar hoofd liep. Die moeders hebben ook altijd gelijk he?) Dit telefoontje behoort tot één van de meest lastige, maar ik wilde het liever persoonlijk vertellen.
Zo gingen wij diezelfde middag al langs onze ouders, zonder echo, zonder iets…. Gewoon ons kleine gelukje delen met de opa’s en oma’s!
Niet wetende wat er 14 dagen later tegen ons werd verteld…….
Op 8 april 2014 stapten wij de verloskundige praktijk binnen in ons dorpje. Zenuwachtig! Met een volle blaas en een gigantische uitgelopen spreekuur lag ik eindelijk op dé bank. De verloskundige was druk aan het rollen over mijn buik, vroeg meerdere malen of ik iets kon plassen. Je begrijpt dat de zenuwen toen enorm opliepen, want gaat het wel goed met dat kleine frummeltje in mijn buik? Na een minuut of 10 kwam het verlossende antwoord; Ons kleine frummeltje heeft gezelschap; een tweeling! Wat? Wij? Na een half uurtje keihard lachen vol ongeloof schoten de eerste vragen al door mijn hoofd. Een tweeling, in ons 1 kamer appartement? Past dat wel in mijn lijf? Krijg ik dan ooit weer mijn figuur terug? Kan ik dit wel?! De verloskundige gooit er teksten uit als een tussenschot, eigen placenta, TTS, 1 of 2 eiig. Mijn hoofd zweeft nog ergens bij dat eerste beeld, die 2 witte vlekjes, die 2 kloppende stipjes. Ik mag mama worden van een tweeling, maar dat ik ze niet zomaar cadeau kreeg, wist ik toen nog niet…
De allereerste echo met de ‘aanduiding’ 1 en 2!
Liefs Heddy
You might also like
